www.boswachtersblog.nl/ Groningen

Grijze wouw is zo grijs nog niet

6 oktober 2017 Boswachter Leon Luijten in Groningen

Door de storm omgewaaide boom

Natuurlijk is het heel logisch om een verhaal te schrijven over de storm die donderdag even over Groningen raasde. We worden dan meteen gevraagd of er ook schade is. Ja die is er wel als een boom over een weg of pad valt, of dikke uitgewaaide takken over een tuinhekje van de buren of uitgewaaide takken op een schuurtje. Ik zie vaak de kansen na een storm. Als in een bosperceel bomen afbreken kan zo’n nog staande stam vervolgens nog wel 15 tot 30 jaar dienen als goede bron voor een rijk insectenleven, afhankelijk van boomsoort, dikte en standplaats. Of als een boom met een flinke wortelkluit omgaat. In zo’n kluit zitten geregeld ijsvogels, ook midden in een bos. Kortom zo’n storm kan ook goed zijn voor de bosstructuur. Maar ik ga het dus niet hebben over de storm en de gevolgen die het had. Ik wil jullie graag meenemen naar een nieuwe vogel die zich heeft laten zien in ’t Roegwold.

Veel van de lezers weten inmiddels wel dat er een Grijze wouw is gesignaleerd in ’t Roegwold. Eén keer in de paar jaar komt deze spectaculaire Zuidwest Europese soort hier op bezoek. Meestal blijven ze de hele nazomer ergens hangen om vervolgens weer te verdwijnen. Onze Zuid-Europese gast blijft wel erg lang hangen in ’t Roegwold. Vermoedelijk zijn de rust en overvloed aan voedsel (vooral muizen, vogels en insecten) hier de oorzaak van. Hij rust in dode boomtopjes die her en der boven het gebied uitsteken. De moerassige ondergrond geeft voldoende garantie voor rust. Op zijn tijd strekt ie (ik weet niet of het een mannetje of vrouwtje is) de vleugels en hangt dan biddend boven de ruigte speurende naar muizen, precies zoals torenvalken dat doen.

De zeldzaamheid en het uiterlijk van zo’n vogel zorgt ervoor dat vogelaars en natuurliefhebbers van heinde en verre naar ’t Roegwold komen om de vogel te bewonderen. Sommigen heel kort op de eerste dag na melding, een twitch, een vinkje op de lijst en deze waarnemers gaan, nu ze toch in het noorden zijn, door naar de Grote grijze snip in het Lauwersmeer, een andere zeldzaamheid. Anderen komen om van zo’n beestje te genieten of om een mooie foto te maken en zitten vaak uren te wachten op hun moment. Weer anderen komen geregeld kijken om een praatje aan te knopen met andere vogelaars of voelen zich verantwoordelijk en ontpoppen zich als boswachter.

Link naar Hart van Nederland

Een charismatische vogel als de Grijze wouw gooit hogere ogen dan een Rietzanger of Snor en brengt het natuurlijk verder dan het plaatselijke weekblad. Een gerenommeerd dagblad uit het noorden pikt de nieuwswaarde ook snel op. Geregeld staan artikelen op de regiopagina’s en als beheerder krijgen we vragen voor aanvullende informatie. Natuurlijk springen we daar graag op in. En dan kun je meer vertellen dan alleen iets over zo’n zeldzame gast. Niet alleen dagbladen, maar ook op social media komt de wouw voorbij. Soms met beeldvullende foto’s. Soms mooi sfeervol geportretteerd en passend in het landschap. Soms met foto’s met een bijzondere artistieke waarde. Het gaat dan niet zozeer meer om de vogel dan wel om de compositie. Een hele bijzondere foto kwam voorbij van Thijs Glastra. De rustende Grijze wouw in ondergaande zon, maar dan net even anders.

Artikel in de krant

Met hun bijzondere gasten en majestueuze arenden als broedvogel weet de media het Lauwersmeer, Biesbosch en Oostvaardersplassen wel te vinden. Die Zeearend bezoekt ook ’t Roegwold al regelmatig. En nu is die Grijze wouw al weken lang op bezoek. Vorig jaar was een spectaculair broedseizoen met de Witwangsterns en tientallen Geoorde futen. Ook bij landelijke bijeenkomsten wordt ’t Roegwold meermaals genoemd. Zo werd op een bijeenkomst over OBN-projecten het gebied drie keer genoemd als voorbeeld van grootschalig van landbouw naar moeras omgezette natuur. Allerlei onderwerpen van natuurontwikkeling zoals vestiging van soorten, ontwikkeling van vegetatie, bodem-chemische processen en herstel en werking van hydrologie zijn processen die het volgen zeer interessant maken. Wat men hier leert kan op andere plaatsen weer toegepast worden. En dat willen we ook graag laten zien. Dus natuurliefhebbers rij er eens doorheen, stap uit en wandel over het knuppelpad. Het gebied is piepjong dus de groei naar een volwassen moeras is life mee te maken. Collega Marieke van ‘Binnenstebuiten’ kom ook eens buiten de geijkte, maar landschappelijk fraaie, gebieden. En ook Camilla van ditzelfde programma leid ik graag een keer rond op zoek naar bijzondere vogels. Ook de Baardmannetjes natuurlijk. Die mogen hun VW-camper wel ergens op één van de rustieke parkeerplaatsen stallen.

Boswachter Leon

reageren

geef een reactie

  • henk drenth
    8 oktober 2017 om 22:20

    Hallo Leon,
    ik vraag me af of de Grijze Wouw ook al in Westerwolde is gesignaleerd. Om over de Arend helemaal nog maar te zwijgen.
    Als SBB vrijwilliger zal ons werk er de komende weken ook wel uit opruimen van stormschade bestaan. Ik zag bv in Bellingwolde grote majestueuze eiken langs de Hoofdweg om liggen. Wat de natuur toch wel allemaal vermag. Eigenlijk toch petje af.
    De mens hoeft zich helemaal niks te verbeelden…..

  • Trijntje
    8 oktober 2017 om 11:42

    erg leuk stukje, helaas heb ik de wouw nog niet gezien, maar het is zeker een mooi gebied om regelmatig heen te gaan, ik mag er graag fotograferen.

  • Leon
    7 oktober 2017 om 19:08

    Hallo Jacques,
    Mooie beelden.
    Je hebt bruine kiekendieven gefilmd. Die (donker)bruine boven de rietvelden. Er broeden daar enkele paartjes.
    Groet Leon

  • filmfabriekgroningen
    7 oktober 2017 om 18:00

    dag boswachter Leon,
    een paar maal per jaar kom ik in ’t Roegwold. In het voorjaar heb ik daar gefilmd, en enige roofvogels op beeld vastgelegd waarvan ik niet kon zeggen tot welke soort ze horen. Misschien kunt u ze identificeren? Ze zijn via de onderstaande link te zien:
    https://youtu.be/yh0ESYwecUM
    Met vriendelijke groet,
    Jacques Westerveen

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog