WeerOnline meldt dat vandaag 30-50mm, tot plaatselijk zelfs 60mm regen wordt verwacht in de Achterhoek. Hiermee is eindelijk de droogte op grote schaal verdreven. In veel van onze bossen zagen we aan beken en grachten dat het grondwaterpeil dramatisch laag was. De schraallanden zinderden in de hitte. Hoeveel voor twaalf de wijzer van de klok stond weet ik niet, maar het was nijpend. De groene Achterhoek werd geel, droog en stoffig.

Droog

Ik fietste eind juni naar huis vanaf het kantoor in Zelhem. Dertig graden, een warme föhnwind blies in mijn gezicht. Het was droog, heel erg droog. Dit voelde niet als het zo bekende benauwde Hollandse zomerweer. De lucht was veel droger. Planten houden krampachtig hun huidmondjes dicht om maar niet teveel te verdampen. Op de vergeelde agrarische graslanden klinkt al weken het monotone tak-tak-tak-tak-tsjsjsjsjsjs-tak-tak-tak-tak van de beregeningsinstallaties. Van steeds dieper wordt het grondwater weggezogen.

Geen eten

Thuis aangekomen mis ik de vliegjes die voorgaande weken tijdens het fietsen crashen op mijn voorhoofd en vastplakte door zweet en zonnebrandcrème. Buiten houdt de gekraagde roodstaart zich stil. De boomklever, normaal op zijn kop hangend in de oude walnoot, kijkt bezorgd tussen de bladeren door naar de strakblauwe hemel. Zonder insecten geen eten denk hij. En hij heeft groot gelijk. De natuur houdt haar adem in en ik met haar.

Komt het goed?

Wanneer ik thuis op een stoel plof en het stof uit mijn gezicht veeg, landt er een vlieg op tafel. Vlak naast mij. Zo een die mij normaal knettergek maakt door ADHD-rondjes om mijn hoofd te vliegen en elke keer op die plek op mijn arm te gaan zitten waar ik hem net heb weggeslagen. Ik buig me naar voren en kijk hem recht aan. Hij vliegt niet weg, draait zijn lichaampje om en kijkt met zijn facetoogjes terug. Ik voel ineens een vreemde band met het vliegje. ‘Ik maak mij druk’, zo leek hij te vertellen. ‘Het gaat toch nog wel regenen?’

Pff..

Ik zit deze blog te schrijven met natte sokken in natte schoenen. Vanmorgen zijn ze vol geregend. En nu regent het nog steeds even hard. Gelukkig. De kwetsbare graslanden lopen weer vol. Parnassia ontvouwt zijn kroonblaadjes en toont met vertrouwen zijn volle pracht. We zijn met 50mm regen weer in balans. Dat voelt goed voor een weegschaal.