www.boswachtersblog.nl/ Achterhoek

Meisenknödel

24 januari 2018 Boswachter Hielke Alsemgeest in Achterhoek

Bent u bang voor het crema-laagje van de koffie? Ik kreeg van de buurvrouw een koffiekopje vol met vet, pitjes en zaadjes. Dat is pas een bakkie hartverzakking. En dat geven we zomaar aan de vogels. Mag dat wel? Krijgen we geen gedoe met obese koolmezen die nooit meer door het gaatje van een nestkast komen? Of vinken, zo moddervet als de in roomboter gebakken ‘sla’ variant?

Vet lekker

In de winter is het aanbod voedsel voor vogels schaars. Het idee om vogels bij te voeren is dus niet zo gek. We ‘helpen’ ze immers zo een beetje de winter door. Maar alles met mate. Als wij elke dag frituur eten gaan we er ook uitzien als een grote vetbol. Maar wat pinda’s en bollen met vet, zaadjes en pitjes kan niet veel kwaad voor onze donzige vriendjes. Het is wel zaak ze de tuin in te lokken. Als je in het najaar al begint te verwennen, weten ze je ook in de winter te vinden. Bovendien raken de vogels vertrouwd met hun stekkie en zijn ze minder schrikachtig als je ze met de camera van achter het raam besluipt. Ze snappen na een tijdje wel dat jij, met je sloffen, beker chocolademelk en huispak geen gevaar vormt.

Bouwvakkers en acrobaten

Als je goed kijkt naar de vogels bij de vetbolletjes, valt je al snel wat op. De wat kleinere pimpelmeesjes balanceren als acrobaten achterstevoren-ondersteboven aan de bol. Wild slingerend pikken ze met hun minuscule snaveltje het vet weg. De pitjes die op de grond vallen worden opgevangen door scharrelende vinken. Zij halen geen toeren uit en wachten geduldig af tot het eten naar beneden regent. Dan heb je de koolmezen. De bouwvakkers onder de mezen. Met zo veel geweld wordt er in de bol gepikt, dat hij soms van de tak valt. In brokken op een grindtegel. Hoewel er af en toe een vink langs hupst, wordt het voedselfestijn volledig gedomineerd door kool- en pimpelmezen. Vetbollen worden dan ook wel mezenbollen genoemd. Of, zoals mijn verpakking zegt, Meisenknödel. Dat klinkt nog beter vind ik.

Een kilo voor de vogels

Gek eigenlijk dat in de winter de dieren aan de buitenkant van het glas hard moeten ploeteren voor genoeg eten, terwijl de dieren aan de binnenkant van het glas (wij), hard ploeteren om in januari het aangezette eten weer weg te krijgen. Geen pimpelmees die op nieuwjaarsdag een extra stukje om gaat vliegen omdat hij een paar gram is aangekomen. Ik zie ook nooit koolmezen opdrukken op hun kleine vleugeltjes of optrekken aan een twijgje. Laten we de vogels dus vooral wat extra’s geven. Als je wat pinda’s uit eigen mond spaart sla je bovendien twee vliegen in een klap. De vogels hebben het wat makkelijker en jij hoeft die extra kilo er niet af te werken. Dat geeft misschien wat genoegdoening voor de vogels, die tijdens de feestdagen, in de kou, moesten aangezien hoe wij ons vol zaten te stoppen.

reageren

geef een reactie

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog