www.boswachtersblog.nl/ Ameland

Plakkerige draden

15 september 2016 Boswachter Marjan Veenendaal in Ameland

Als ik ’s ochtends naar mijn werk loop voel ik allerlei gekriebel in mijn gezicht en armen, alsof er overal lange haren tegen mij aan komen en plakken blijven. Dit is een typisch verschijnsel van deze tijd van het jaar. Het zijn namelijk de spindraden, ook wel herfstdraden genoemd, van spinnen die ze laten zweven in de wind. Heeft de spin geluk dan kleeft deze spindraad aan de overzijde aan een tak of een stam. De spin voelt dit vastkleven aan de spanning die op de draad komt te staan. En de basis van een nieuw web is gemaakt.

De vrouwelijke exemplaren van de kruisspinnen vallen in deze periode op, omdat ze een enorm dik achterlijf hebben. Na de paring worden in het lichaam de eicellen bevrucht en de eitjes ontwikkelen in het lijf waardoor het dikker wordt. In de herfst worden de eitjes in een cocon gebracht en afgezet op verborgen plekken tussen de planten. De cocon ziet eruit als een pluk watten met in het midden de gelige eitjes. In het begin bewaakt de moederspin nog de cocon om het later aan zijn lot over te laten. De eieren overwinteren; in de lente komen de jonge spinnetjes tevoorschijn, ze hebben een kenmerkende gele lichaamskleur.

Als de spinnetjes net op de wereld zijn kruipen ze dicht tegen elkaar in een bolletje. Bij verstoring van zo’n bolletje lopen de spinnetjes hard weg en zie je ze overal heen krioelen. Maar is de rust weder gekeerd dan kruipen ze weer mooi dicht tegen elkaar. Eenmaal ouder zoeken ze de hogere delen van een bijvoorbeeld een plant op.  Daar maken ze een draad en laten die zweven in de wind. Is de draad lang genoeg dan laten ze de plant los en hangen dan aan de draad en worden zo meegevoerd door de wind, als een vlieger. Op deze manier verspreiden veel soorten spinnen zich. Kruisspinnen zijn daar een mooi voorbeeld van. Dus niet alleen in deze periode voel je spindraden, maar de kans is ook aanwezig in het voorjaar.

reageren

geef een reactie

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog