Het is aan van alles op te merken dat het voorjaar begonnen is. Zo ook aan onze Soay-schapen die momenteel aan het lammeren zijn. Dit gebeurd volledig zelfstandig en daarom verdienen deze schapen nu alle rust.

De dagen worden langzaam telkens weer wat langer. In de natuur is het startende broedseizoen al te bespeuren. Enkele vogels slepen al met nestmateriaal en laten volop van zich horen. Bomen en planten lopen uit, hazen beginnen aan hun liefdesspel en kwetsbare reekalfjes komen ter wereld. Na de donkere wintermaanden is de lente voor mij elk jaar weer een seizoen van hoop. In dit blog een kleine impressie van de liefdesperikelen in de natuur in de kop Noord-Holland.

Als je, net zoals ik, vaak langs de polderwegen rijdt zie je ze regelmatig; hazen. Overdag verstoppen ze zich in de wei, maar in de avond rennen ze dan opeens in het licht van je koplampen. In de weilanden van Staatsbosbeheer kom je ze ook regelmatig tegen. Ze leven in een holte in het weiland die ‘leger’ wordt genoemd. Gelukkig heeft de haas een warme bontjas aan, want hij zit het gehele jaar in het open veld. Ook de jonge haasjes hebben meteen bij hun geboorte al een warme vacht.

Hazen komen algemeen voor in de kwelder van de Slufter. Ze leven daar van voedselrijke planten . Door hun springvermogen passeren ze gemakkelijk de kreken. Soms zoeken ze voedsel in de achterliggende polders en wagen zich over de Zanddijk.

In de lente is het extra belangrijk rekening te houden met de natuur.

Boswachter Jaël brengt een bezoek aan Arkemheen, het belangrijkste weidevogelgebied van Gelderland. Hier doen de grutto’s het nog goed en buitelen de hazen over elkaar heen. Er is veel te zien en te horen van de vogels van het open polderlandschap.

Van de week liep ik door Ter Wupping en toen schoot er een moerhaas (vrouwtje) met op haar hielen een paar rammen (mannetjes) door het veld. Ze hadden nergens oog voor, alleen voor de moer voorop. Jawel, het is weer rammeltijd. Dé paartijd van de hazen.