Een walnoot zit in zijn bolster.

Marten van Dijken heeft een bijzondere blik op de natuur. Vanuit het Staatsbosbeheerkantoor in Balloo, vanuit zijn tuinkamer aan de Beilerstraat in Assen of vanuit zijn hut in een boomgaard net buiten de stad deelt hij dit graag met jou. Vandaag deel 1: Marten ziet na zijn vakantie zijn notenboom vol hangen, maar twee dagen later is alles weg. Wie is de dief?

Ik ben net terug van mijn vakantie en ik ga even in mijn boomgaard kijken. Even zien of alles de drie weken verlating heeft overleefd. Tot mijn blijdschap zie ik in de notenboom zeker 100 walnoten zitten. Een paar liggen al onder de boom. De bolsters wijd geopend als aardsterren en zo mooi zie je de noten daar ingeklemd zitten. Net als zijn natuurgenoten het beukennootje en de kastanje.

Het is zaterdagmiddag en ik spreek met mezelf af ze maandag te gaan halen. Immers, thuis is nu even genoeg te doen. Die maandagmiddag sta ik gewapend met emmer en lange stok bij de notenboom. En zie tot mijn verbijstering geen enkele noot meer zitten.

De verdachten flitsen door mijn hoofd: mijn buurman? Maar natuurlijk zal hij dát nooit doen. M’n overbuurman? Nee die ook zeker niet. Wie heb ik dan laatst nog op visite gehad?

En dan zie ik uit mijn ooghoek een eekhoorn, met – warempel – een noot in zijn bek.

Eekhoorn en je familie, de noten zijn jullie gegund.

Over Marten
“Moi! Mijn naam is Marten van Dijken. Als gastschrijver kun je af en toe wat van mij lezen over de natuur. Jarenlang ben ik in de zorg werkzaam geweest, in nauwe samenwerking met Staatsbosbeheer. Door een ernstige vorm van de ziekte van lyme hangt mijn werkzame leven aan de wilgen. Maar ik blijf genieten van de natuur en via het Boswachtersblog deel ik dat graag met jou. Niet belerend, meer op afstand en beschouwend. Net als de natuur zelf.”