Het plaatsen van rasters in de stadsbossen van Almere

Er worden op dit moment rasters geplaatst in de Almeerse Stadsbossen. Nadat er op verschillende percelen boswerkzaamheden uitgevoerd zijn, wordt er naar gestreefd om in Almere 23 hectare aan te planten met nieuwe bomen. Deze worden beschermd met rasters tegen veeg en vraatschade van reeën.
Rasters

Één van de voorbereidende werkzaamheden voordat er geplant gaat worden is het plaatsen van rasters. Deze rasters plaatsen we als Staatsbosbeheer in Almere omdat we nieuwe jongen bomen willen en moeten beschermen tegen reeën. Uit ervaring is gebleken dat de wildstand in Almere zo hoog is dat we zonder deze hekwerken géén fatsoenlijk bos meer van de grond krijgen.
Het liefst plaatst Staatsbosbeheer ook géén rasters, rasters in het bos zijn geen fraai gezicht en het planten van bomen binnen rasters kost meer geld vanwege het materiaal en het plaatsen. Maar op deze manier heeft Staatsbosbeheer wél de zekerheid dat er bos van de grond komt.
Vanwege vraat en veegschade door het ree zijn rasters dus wel noodzakelijk. Gelukkig is dit een tijdelijke oplossing, de rasters kunnen tot 5 jaar blijven staan. Daarna staan de nieuwe bomen boven de vraatgrens, en kan er alléén nog wat veegschade voorkomen. Maar dan zijn de bomen groot en sterk genoeg, en vormt deze veegschade géén probleem meer.

Het Ree
Het ree is een algemene hertensoort, de kleinste hertensoort in Nederland en de meest voorkomende hertensoort in Europa. Reeën zijn herbivoren en eten dus plantaardig voedsel, ook zijn het herkauwers, net als koeien. Het jong aangeplante bos plantsoen met alle frisse groeischeuten binnen het bereik van de reeën is voor het ree dan ook een tafeltje dekje. Op deze manier ontstaat er vraatschade aan de jonge bomen en bestaat er een grote kans dat de jonge bomen dood gaan.

Er bestaat ook kans op ‘veegschade. Deze ontstaat doordat reebokken (een mannelijk ree wordt een reebok genoemd) met hun gewei tegen jonge, buigzame bomen schuren. Dit doen ze als het gewei volgroeid is, dan stopt de bloedtoevoer. De bast een beschermend harig velletje rondom het gewei sterft af maar zit nog losjes rondom de stang van het gewei. Die bast wordt dan van het gewei ‘geveegd’. Het ree beweegt tijdens het vegen heftig langs stammetjes en twijgen op en neer zodat de bast van het gewei wordt verwijderd, helaas verdwijnt de bast van het boompje hierdoor dus ook.
Voor meer informatie over bast en bokken, zie dit leuke boswachtersblog van collega Janneke Ordelmans uit Utrecht.
Wil je meer weten over reeën? Ga dan volgend jaar (als het weer mag) eens mee op reeënsafari met de boswachter.
geef een reactie
Paula
Wat leuk dit hier (via Nextdoor) te lezen. Ik was namelijk al opzoek naar de reden toen ik de hekwerken op sommige plekken wel en dan weer een ‘laantje’ of ‘inham’ niet zag staan. Ik kijk uit naar het nieuwe bos. 🙂
Fast Eddie
Mooi nieuws, en het is goed de foto te zien met de rasters op de rollen. Verheugd om ook een bezem te zien. Mijn vriendelijke verzoek zou zijn om na de werkzaamheden het wegdek weer schoon achter te laten. Wel zo fijn voor tweewielers als fietsers en motorrijders. Dank u bij voorbaat.
jan
ik dacht dat een reebok ook een geurorgaan heeft tussen de gewei stangen waar mee ze territorium afbakenen?
Charlotte Almekinders (boswachter publiek)
Goedemorgen Jan,
Dat klopt, daar heb je helemaal gelijk in. Goed gedacht. Deze informatie had ik inderdaad ook nog kunnen vermelden.
In het voorjaar en in de zomer wrijven, slaan en vegen de reebokken veelvuldig met hun gewei. Daarbij worden takken en twijgen tussen de geweistangen genomen en door op- en neergaande bewegingen in contact gebracht met de geurklier. Zo wrijven zij hun markering aan voorwerpen in en om hun territorium.
Met vriendelijke groeten,
Charlotte Almekinders.