www.boswachtersblog.nl/ Groningen

Op de bres voor de groene glazenmaker

8 maart 2021 Boswachter Jelka Vale in Groningen

Foto: Christophe Brochard. Groene Glazenmaker

De Veenhuizerstukken in de gemeente Stadskanaal is een echt vogelgebied en daarom ook bekend bij vele vogelaars. De Veenhuizerstukken wordt letterlijk in tweeën gedeeld door het A.G. Wildervanckkanaal en de N366. Voorheen was het één gebied; de vloeivelden van de aardappelmeelfabriek De Twee Provinciën.

Aan de kant van Stadskanaal rij je via de Onstwedderweg langs het zuidelijke deel van de Veenhuizerstukken. Tussen deze weg en het gebied ligt een bijzondere wijk (een waterweg in een veengebied): Maarsinghwijk. Bijzonder omdat zich hier een mysterieuze insect erg thuis voelt. Je moet scherpe ogen hebben wil je dit dier goed kunnen observeren. Als je de tijd neemt, kun je het geluk hebben dat hij even blijft hangen in de lucht en zijn schoonheid zichtbaar wordt. Ik heb het over de groene glazenmaker. Een zeldzame en zeer kieskeurige libelle, omdat hij alleen de voorkeur geeft aan plassen en sloten waar krabbenscheer groeit. Tussen die krabbenscheerplanten legt hij zijn eitjes. En ook alleen maar daar. In Maarsinghwijk groeit krabbenscheer.

Drijven en zinken

Krabbenscheer kent een unieke cyclus door het jaar heen: in de winter verblijven de planten op de bodem van de wateren waarin zij groeien. In het voorjaar, wanneer de fotosynthese weer op gang komt, vormt de plant nieuwe bladeren. De cellen in de bladeren vullen zich dan met ‘gas’, waardoor het drijfvermogen van de plant toeneemt en de bladeren boven het wateroppervlakte komen. Alleen de drijvende planten bloeien. In het najaar vullen de cellen zich weer met water en zinkt de plant naar de bodem.

Foto: Twan Teunissen. Krabbenscheer

Verlanden

Op locaties waar krabbenscheer groeit en geen onderhoud plaats vindt groeien plassen en sloten snel dicht met krabbenscheer. Omdat het een drijvende plant is, komt er geen licht meer op de bodem. Daardoor ontstaat er onder de planten een sliblaag die ieder jaar toeneemt. Krabbenscheer maakt het zichzelf hiermee erg moeilijk;  de plant kan uiteindelijk in de winter niet meer naar beneden zakken. Als je in dit geval de natuur zijn gang laat gaan, verlanden de sloten en verdwijnt uiteindelijk de krabbenscheer. Dit is inmiddels de situatie in Maarsinghwijk.

We zien dat de wijk aan het verlanden is en krabbenscheer het erg moeilijk heeft. Riet en wilgen nemen de plaats in waar voorheen krabbenscheer weelderig groeide. Als we niets doen verdwijnt de plant, maar dus ook de populatie groene glazenmakers. Dit is absoluut iets wat we willen voorkomen. En wat we ook verplicht zijn omdat het een rode lijst soort is.

Opknapbeurt

Samen met het waterschap Hunze en Aa’s en de gemeente Stadskanaal gaan we er voor zorgen dat Maarsinghwijk een opknapbeurt krijgt. Rondom staan inmiddels grote bomen die zorgen voor veel schaduw en bladinval. In het najaar worden enkele bomen gekapt. De wijk zelf wordt deze week onder begeleiding van het waterschap zorgvuldig geschoond. Dit gebeurt in gedeelten, ook wel gefaseerd schonen genoemd. Zo zorgen we er voor dat er krabbenscheer achterblijft en niet alle planten eruit gehaald worden.

Deze sloot ligt in Oude Pekela. Het is een mooi voorbeeld van gefaseerd beheer.

Toekomst

De krabbenscheer kan na het opschonen weer vermeerderen. En de groene glazenmaker houdt geschikte planten om zijn eitjes in te leggen. Door vanaf nu om het jaar een deel van de wijk te schonen, hopen we dat zowel de krabbenscheer als de populatie groene glazenmakers weer toeneemt.

 

reageren

geef een reactie

  • Rudy Eggens
    10 maart 2021 om 18:37

    Leuk artikel, ik tel de Groene Glazenmaker voor de vlinderstichting maar heb ze langs de Onstwedderweg nog nooit gezien en dat terwijl er al jaren krabbescheer groeid

  • Trijntje
    9 maart 2021 om 12:10

    Mooi artikel weer Jelka ! Heel interessant.

    Groetjes Trijntje

  • Ine Bles
    8 maart 2021 om 18:41

    Wat weer een mooi verhaal Jelka, ik ga er eens een kijkje nemen!

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog