De nachtzwaluw is door zijn schutkleur lastig te spotten, toch wordt de soort vaker waargenomen in Nederland. Op de Schaaks Heide in de Schadijkse Bossen is deze zomer met behulp van spycams en audiologgers onderzoek gedaan naar deze grondbroeder. Daarbij werden ruim 12 broedpaartjes en ongeveer 20 mannetjes geteld. Dit aantal nachtzwaluwen is erg hoog in vergelijking tot andere gebieden in Nederland.

Het heidegebied in Nationaal Park De Meinweg is al jaren het domein van een kudde schapen en de herder en zijn honden. Dagelijks loopt de schaapherder hier met zijn schapen over de heide. En wellicht is het de vaste bezoeker al opgevallen. Naast de hoedhonden van de herder, zijn nu ook twee kuddebeschermingshonden onderdeel van de schaapskudde. Het zijn Karpatische herdershonden uit Roemenië.

Ooit hoorde de jeneverbes als vanzelfsprekend bij de arme zandverstuiving- en heidelandschappen van Nederland. Maar op veel heidevelden zijn ze verdwenen. Op de Veluwe, in Drenthe en in Twente komen ze nog op verschillende plaatsen voor in de natuur. In Noord-Limburg zijn de jeneverbessen zo goed als helemaal verdwenen. Hier brengen we verandering in.

Op 6 november was de Natuurwerkdag. Op deze dag kunnen vrijwilligers aan de slag in onze mooie gebieden om een aantal klussen uit te voeren. Deze worden begeleid door het IVN, lokale partijen en Staatsbosbeheer. Op plekken in Noord-, Midden-, en Zuid-Limburg staken ruim 100 vrijwilligers van groot tot klein de handen uit de mouwen.

Vandaag ontving ik, boswachter Robbert, een e-mail van Suzanne, bezoekster van De Meinweg. Als fotografe was ze heerlijk aan het genieten in de natuur en had het geluk om de schaapskudde tegen te komen. Onder de indruk van het werk van de herder en het samenspel met zijn honden maakte ze een foto van het tafereel en deelde die met ons.

Na enkele droge jaren staat de heide er weer prachtig bij: de regen van de afgelopen weken heeft er voor gezorgd dat de heide paarser dan ooit kleurt. Hoor het gezoem van de bijen, ruik de zoete geur van de heide en geniet van al dat paars.

In verschillende natuurgebieden op de Kop van Schouwen grazen pony’s om de duinen open te houden. Elk voorjaar verwachten we veulens bij zowel de Shetlandpony’s als de Exmoorpony’s en dus maakt boswachter Alex elke morgen een rondje langs de dieren om te zien of er al veulens geboren zijn en of alles goed gaat met de dieren. En niets is mooier als je in de vroege ochtend zo’n klein, wollig paardje naast de moeder ziet staan: boswachtersgeluk!

Bij prachtige paars gekleurde heidevelden denk je toch al snel aan de hogere zandgronden in het midden en oosten van het land. Maar niets is minder waar! Aan de westkant van Schouwen-Duiveland, op zo’n 2500 meter van het strand, ligt een prachtig veld bloeiende struikhei. Het grootste veld van Zeeland!

Als je een vogelboek doorbladert, zijn er altijd wel vogels die je opvallen en dus graag een keer wilt zien. Mij overkwam dit toen ik als tiener door Bruun’s vogelgids heen bladerde. Mijn oog viel op een gekke bruine vogel…

In Nationaal park de Duinen van Texel zijn dit jaar nieuwe territoria ontdekt van de mysterieuze nachtzwaluw. De nachtzwaluw broedt sinds 2008 jaarlijks op het eiland. De afgelopen jaren nemen de aantallen nog steeds toe. Het prachtige geratel van deze unieke vogel is niet meer weg te denken uit het duin en de bosrand. Vrijwilligers van de Vogelwerkgroep Texel tellen regelmatig het gehele potentiële broedgebied van deze soort. Dit jaar werden nieuwe vogels ontdekt op recent afgesloten stukjes bosrand en duin.

Een van de aantrekkelijke elementen van de Texelse duinen vormen de heide gebieden. Nog even en ze kleuren paars van de struikheide, nu is het roze van de dophei te zien, de kraaiheide met haar onopvallende bloemen is al lang uitgebloeid en heeft bijna rijpe vruchten. Blijft die duinheide nu vanzelf heide?

De afgelopen weken zijn in het Groesbeekse Bos en op Mulderskop op de grens van Gelderland en Limburg werkzaamheden uitgevoerd voor de zeer zeldzame zadelsprinkhaan. Het zijn kleinschalige maatregelen waarvan de resultaten heel precies onderzocht gaan worden. Met de resultaten wordt meer duidelijk wat in de toekomst nodig is voor het behoud van deze bijzondere sprinkhaan.

De Hoekenbrink is een prachtig en gevarieerd natuurgebied in het zuidelijk deel van het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Bos, heide zandverstuiving en moeras op korte afstand van elkaar. Dat vraagt om een wandelroute die de mooiste plekjes laat zien. En die ligt er natuurlijk ook. De wandeling van ongeveer 4,2 km hebben wij nu nog aantrekkelijker gemaakt. En is nu ook bij nat weer goed te doen. Het rondje begint en eindigt op de parkeerplaats Hoekenbrink langs de bosweg. Woensdagochtend jl, met een opkomende zon heb ik deze wandeling in de vrieskou gelopen. Een heerlijke en prachtige wandeling van een uur.

Ruim 100 deelnemers stroopten de mouwen op tijdens de natuurwerkdag in het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Volwassenen en kinderen komen massaal op deze mooie dag om jonge boompjes te verwijderen uit de heide. Zo wordt voorkomen dat de heide dicht groeit met bos, en de bijzondere insectensoorten die zicht thuis voelen in heide blijven. Gezellig werken in de natuur en na afloop heerlijke erwtensoep en een lunch! De natuurwerkdag is een initiatief van de landschappenNL en wordt mogelijk gemaakt door het IVN, en Staatsbosbeheer.

De zandhagedis stelt hoge eisen aan zijn leefgebied. Gelukkig hebben we in de directe omgeving van het Nationaal Park Drents-Friese Wold een klein heideterrein onder Wapse waar nog een geisoleerde populatie van hooguit 30 exemplaren leeft. Dankzij de werkzaamheden van enthousiaste vrijwilliger Dick Willems doet de populatie het goed. Dick zorgt voor open zandplekken, heel belangrijk voor de eiafzet. En verwijdert hier en daar struiken en jonge bomen om het gebiedje open te houden. Eigenlijk te veel voor één man. Zodoende hebben we voor een paar dagen aannemer van de Berg uit Wapse ingehuurd

Deze Grove den is één van de grootste en oudste in zijn soort hier in het Drents-Friese Wold twitterde ik enthousiast eerder in de week. En uit respect voor deze majestueuze boom wil ik graag in dit blogje meer over haar soortgenoten in het National Park vertellen. Grove dennen (pinus sylvestris), ook wel pijnbomen genoemd, zijn naaldbomen […]

Natuurlijk en gevarieerd bos. Staatsbosbeheer maakt zijn bossen aantrekkelijk voor dieren, planten en mensen. Dit doen we door open plekken te maken in het bos. Op deze plekken ontstaat spontaan weer bos met meer variatie in boomsoorten en leeftijd. Natuurlijker en gevarieerder. Bos blijft bos. Heide en stuifzand. Om te voorkomen dat deze gebieden veranderen in […]

Hoe iets dat zo vanzelfsprekend is, zo magisch mooi kan zijn. En we kunnen er allemaal van genieten.

Een vitaal heidelandschap heeft een gevarieerde leeftijdsstructuur. Dit bereik je door intensief beheer met machines en schapen. Klinkt dit slaapverwekkend?

Tijdens een avondwandeling maken collega en ik kennis met het vlindertje van de eikenbladroller.

Een nieuwe markesteen vertelt een oud verhaal dat zich afspeelt in een landschap dat niet eens zo verschilt met nu.

Een pad onderweg van winterverblijf naar voortplantingsgebied heeft vele obstakels te nemen.

Publiek informeren, recreanten rondleiden, paden onderhouden, banken repareren, administratieve ondersteuning, vogels inventariseren, vlinders tellen, boompjes zagen, heggen snoeien… te veel werkzaamheden om op te noemen. Vrijwilligers zijn onmisbaar.

Hoog in de Alpen lees ik het landschap en vergelijk. Dat kan verrassend uitpakken.

Op de heide van de Sallandse Heuvelrug zijn grote zandplekken gemaakt. Het zijn broed en nest plekken voor de zandhagedis, zandkevers, zandbijen, graafwespen en vele andere insecten die de heide als leefgebied hebben.

Door elkaar complimenten te geven wordt de wereld een stuk mooier. Ik werd verrast en geïnspireerd door een radio-interview op complimentendag.

De heide op de Sallandse Heuvelrug zal dit jaar minder paars zijn dan we gewend zijn. Boswachter Ine legt uit waarom.

Vanmiddag gaan een aantal collega’s een aantal hectares heide op de Sallandse Heuvelrug gecontroleerd afbranden. Het gaat om meerdere kleinere vlaktes van totaal ongeveer vijf hectare, in de nabijheid van de Haarlerberg bij Nijverdal.

Een limerick door vrijwilligerster Wil van Lieshout

Boswachter Ine Nijveld legt uit waarom de heide wordt gemaaid en hoe het maaisel op een nuttige manier wordt gebruikt.