Misschien kent u het tv-programma wel; Hello Goodby, waarin mensen op Schiphol hun dierbaren komen ophalen of juist uitzwaaien. Presentatoren Joris Linssen en Yvon Jaspers interviewen mensen, waarbij de meest bijzondere verhalen worden verteld. Een onder zijn pet weggedoken man blijkt een donororgaan van zijn schoonmoeder te hebben gekregen en een heel gewoon meisje heeft net voor het eerste kennisgemaakt met haar internetrelatie die zich zowel man als vrouw voelt.

Surveillance

Alhoewel ik natuurlijk niet op kan tegen dit programma met bizarre verhalen voel ik mij tijdens mijn surveillancediensten soms een beetje een Joris of Yvon in de natuur. De gesprekken in het veld beginnen meestal heel gewoon: “wat een prachtige dag hè”, maar dan komt het….

Laatst had ik weer zo’n bijzondere ontmoeting. Een meneer met camera en grote lens liep op De Borkeld zichtbaar te genieten. Na wat algemene zinnen te hebben uitgewisseld vertelde hij mij dat hij hier de laatste tijd steeds vaker kwam. Hij had het gebied, dat naast zijn woonplaats lag, sinds kort ontdekt. De aanleiding was droevig.

Door een naar ongeval is hij het zicht uit één oog verloren vertelde hij mij, wat nogal wat consequenties heeft. Kan hij zijn werk blijven doen? Kan hij zijn hobby’s blijven uitoefenen? Hoe je te redden nu je geen diepte meer kan zien? Hoe verder?

Ondanks dit grote verdriet sprak ik met een optimistisch man. Hij was ondanks alles blij dat hij, zo dichtbij huis dit natuurgebied had ontdekt waar hij kan ontspannen en wennen aan een nieuw begin.

Ik hoor hem vol bewondering aan, wens hem sterkte en vele fijne wandelingen op De Borkeld toe.

Goodby!

Ine Nijveld                                                                                                                     Boswachter Sallandse Heuvelrug en Borkeld