www.boswachtersblog.nl/ Overijssel

The circle of life

1 juli 2016 Boswachter Ine Nijveld in Overijssel

das 1

Het liefst vertel ik u over mooie bloemen en jonge dieren, maar soms is de waarheid minder leuk. Met een collega ben ik de ruiterroute aan het controleren als ik een melding krijg van een dode das. De meldster staat ons al op te wachten als we ter plekke komen. De das ligt in een sloot langs de Ommerweg in Hellendoorn. Dit is een drukke weg waar hard wordt gereden. Het verkeer is de das noodlottig geworden.

Als we het dier goed bekijken zien we dat het een vrouwtje is. Haar opgezwollen tepels wijzen erop dat ze jongen heeft. Daar staan we dan, wat verslagen, na te denken hoe nu verder. We nemen het mooie dier mee en leggen haar op een stille plek. Het is warm weer en de eerste kevers hebben het lichaam al ontdekt.

We weten niet hoe oud haar jongen zijn. Zouden ze zich al kunnen redden?

Meestal zijn jonge dassen zo`n 8 weken oud als ze voor het eerst boven de grond komen. Een paar weken later spelen ze met broertjes en zusjes buiten in de schemer. Moeder houdt daarbij de omgeving goed in de gaten. Als ze iets groter zijn neemt zij ze mee op pad en leert ze voedsel te vinden. Vader bemoeit zich nauwelijks met de opvoeding en trekt soms zelfs naar een bij- burcht.

Een collega gaat kijken bij een burcht waar deze das jongen zou kunnen hebben, maar die ziet er niet bewoond uit. Daarmee hebben we alles gedaan wat we konden. Op kantoor drinken we een kop koffie en balen. Soms gaat het zo.

das 2

Gisteren keerden we terug naar de plek waar we de das neergelegd hadden. De natuur heeft haar werk gedaan. Alles wat we terugvinden is haar en wat botten. De rest van de das is opgegeten door honderd doodgravers en maden, die op hun beurt weer voedsel zijn voor veel dieren en ook op het menu van de das staan.  Zo is de cirkel rond. The circle of life.

 

Ine Nijveld

Boswachter op de Sallandse Heuvelrug en De Borkeld

reageren

geef een reactie

  • boswachters Overijssel
    15 juli 2016 om 14:50

    Het dassen verhaal van collega Ine kan ik nog wat toelichten.
    Elk dier dat sterft door een aanrijding met verkeer is er een teveel. Dat gaat ons boswachters altijd aan het hart. Toch, hoe gek het ook klinkt, is het steeds hogere aantal verkeersslachtoffers voor de soort een gunstig teken. Veel dode egels betekent dat er veel egels zijn.
    Met de das is het jaren heel slecht gegaan. De grootste vijand is het verkeer. Op zich te begrijpen omdat het dier ’s nachts op pad gaat naar de graslanden als voedselgebieden
    om daar het hoofdvoedsel in de vorm van regenwormen te zoeken. Ondanks zijn grootte (tot 16 kg) is het lichaam laag bij de grond waardoor het pas laat in de koplampen wordt gezien. Om het aantal slachtoffers te beperken zijn inmiddels op veel plaatsen dassentunnels onder wegen aangelegd met als resultaat dat er nu weer een behoorlijk aantal in ons land voorkomt. Door deze verspreiding zullen dus ook weer meer wegen worden gekruist waar geen tunnels liggen.
    De getoonde das lag buiten het werkgebied van Staatsbosbeheer. Toch is er alles aan gedaan om de bewoonde burcht te vinden. Hierbij heeft ook een zoogdierendeskundige geholpen. De bekende burcht in de omgeving bleek dus niet bewoond. In voedselarme gebieden kunnen de leefgebieden (territoria) honderden hectares groot zijn. Daarbij moet altijd worden voorkomen dat je bij de goedbedoelde zoekactie geen andere leefgebieden verstoord. Ook zijn de burchten heel groot. Er wordt wel gezegd dat een das een vrachtwagen zand verwerkt. Dus ook al vind je de burcht, dan is het nog een moeilijke klus om de jongen in handen te krijgen. Dit geldt zeker als ze nog heel jong zijn. Met alle liefhebbers zullen we ons uiterste best blijven doen.

    Sjaak van Dijk
    Boswachter Salland-Twente

  • boswachters Overijssel
    15 juli 2016 om 14:50

    Het dassen verhaal van collega Ine kan ik nog wat toelichten.
    Elk dier dat sterft door een aanrijding met verkeer is er een teveel. Dat gaat ons boswachters altijd aan het hart. Toch, hoe gek het ook klinkt, is het steeds hogere aantal verkeersslachtoffers voor de soort een gunstig teken. Veel dode egels betekent dat er veel egels zijn.
    Met de das is het jaren heel slecht gegaan. De grootste vijand is het verkeer. Op zich te begrijpen omdat het dier ’s nachts op pad gaat naar de graslanden als voedselgebieden
    om daar het hoofdvoedsel in de vorm van regenwormen te zoeken. Ondanks zijn grootte (tot 16 kg) is het lichaam laag bij de grond waardoor het pas laat in de koplampen wordt gezien. Om het aantal slachtoffers te beperken zijn inmiddels op veel plaatsen dassentunnels onder wegen aangelegd met als resultaat dat er nu weer een behoorlijk aantal in ons land voorkomt. Door deze verspreiding zullen dus ook weer meer wegen worden gekruist waar geen tunnels liggen.
    De getoonde das lag buiten het werkgebied van Staatsbosbeheer. Toch is er alles aan gedaan om de bewoonde burcht te vinden. Hierbij heeft ook een zoogdierendeskundige geholpen. De bekende burcht in de omgeving bleek dus niet bewoond. In voedselarme gebieden kunnen de leefgebieden (territoria) honderden hectares groot zijn. Daarbij moet altijd worden voorkomen dat je bij de goedbedoelde zoekactie geen andere leefgebieden verstoord. Ook zijn de burchten heel groot. Er wordt wel gezegd dat een das een vrachtwagen zand verwerkt. Dus ook al vind je de burcht, dan is het nog een moeilijke klus om de jongen in handen te krijgen. Dit geldt zeker als ze nog heel jong zijn. Met alle liefhebbers zullen we ons uiterste best blijven doen.

    Sjaak van Dijk
    Boswachter Salland-Twente

  • Patrick
    7 juli 2016 om 21:44

    Ja mannen, de beste stuurlui staan nog steeds aan wal. We leven in een vrij land en je mag er van vinden wat je vindt. Ik vind het een wake up call. De natuur raakt verstikt door vervuiling afkomstig voor het meerendeel uit de landbouw, verkeer en industrie. En de overheid grijpt nauwelijks in. Laten we blij zijn met de weinige mannen en vrouwen die zich zich nog wel bekommeren om de natuur. Dank boswachter voor het delen van de verhalen uit de natuur. De blogs zijn de oren en ogen voor de lezer.

  • Patrick
    7 juli 2016 om 21:44

    Ja mannen, de beste stuurlui staan nog steeds aan wal. We leven in een vrij land en je mag er van vinden wat je vindt. Ik vind het een wake up call. De natuur raakt verstikt door vervuiling afkomstig voor het meerendeel uit de landbouw, verkeer en industrie. En de overheid grijpt nauwelijks in. Laten we blij zijn met de weinige mannen en vrouwen die zich zich nog wel bekommeren om de natuur. Dank boswachter voor het delen van de verhalen uit de natuur. De blogs zijn de oren en ogen voor de lezer.

  • Rose
    2 juli 2016 om 14:17

    Wat een bijzonder en deskundig verhaal! Het blijkt maar weer dat in Nederland de natuur te versnippert is geraakt door (snel)wegen waardoor er ook onder de dieren verkeersslachtoffers vallen. Hopelijk zijn de jonge dasjes groot genoeg om zichzelf te redden.

    • Klaas
      7 juli 2016 om 13:45

      Helaas zal dat nu nog zeker niet lukken Rose.jammer dat daar niet alle energie in is gestoken om die te vinden. Tenminste daar lees ik helaas niets over. Die jongen moeten daar ergens in de buurt hebben gezeten, zover gaat de moederdag niet bij de jongen uit de buurt.

  • Rose
    2 juli 2016 om 14:17

    Wat een bijzonder en deskundig verhaal! Het blijkt maar weer dat in Nederland de natuur te versnippert is geraakt door (snel)wegen waardoor er ook onder de dieren verkeersslachtoffers vallen. Hopelijk zijn de jonge dasjes groot genoeg om zichzelf te redden.

    • Klaas
      7 juli 2016 om 13:45

      Helaas zal dat nu nog zeker niet lukken Rose.jammer dat daar niet alle energie in is gestoken om die te vinden. Tenminste daar lees ik helaas niets over. Die jongen moeten daar ergens in de buurt hebben gezeten, zover gaat de moederdag niet bij de jongen uit de buurt.

  • piet
    1 juli 2016 om 20:08

    Ach Johan, wat wil je als je van secretaresse zonder opleiding boswachter wordt? En ook nog trots bent met dat loon! Hoe gek kun je zijn om dat in Elsevier te schrijven!

  • piet
    1 juli 2016 om 20:08

    Ach Johan, wat wil je als je van secretaresse zonder opleiding boswachter wordt? En ook nog trots bent met dat loon! Hoe gek kun je zijn om dat in Elsevier te schrijven!

  • johan
    1 juli 2016 om 19:55

    Bizar verhaal, moem je dat de ‘cirkel of live’? Dus volgens jou zijn verkeersslachtoffers ook al een onderdeel van het ecologisch proces? En dat verteld mij een boswachter?

  • johan
    1 juli 2016 om 19:55

    Bizar verhaal, moem je dat de ‘cirkel of live’? Dus volgens jou zijn verkeersslachtoffers ook al een onderdeel van het ecologisch proces? En dat verteld mij een boswachter?

  • johan
    1 juli 2016 om 19:39

    Bizar verhaal, moet je dat de ‘cirkel of live’? Du volgens jou zijn verkeersslachtoffers ook al een onderdeel van het ecologisch proces? En dat verteld mij een boswachter?

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog