www.boswachtersblog.nl/ Overijssel

Als Freek Vonk het kan….

8 maart 2017 Boswachter Ine Nijveld in Overijssel
rijgeul vol water

modder

Dit blog past in de categorie Don’t Try This at Home. Het is een beetje op het randje.  Maar als Freek Vonk het kan, kan ik het ook, dus lees en huiver……

Na een week vol vergader- en cursusdagen ben ik blij een afspraak buiten te hebben. Collega boswachter Kees van de Drentsche Aa is benieuwd naar mijn werkervaring, ik naar die van hem en waar kun je als boswachter beter over je werk praten dan in het veld. Niets aan de hand zou u denken, ware het niet dat het KNMI minstens code oranje had afgekondigd en het in het Westen al een behoorlijke chaos was.

En dat is nu juist de Don’t Try this at Home factor. Als u mij had gevraag: “We willen wandelen, is het verantwoord om het bos in te gaan?”, dan had ik u sowieso geantwoord: “Niet doen! ”

Storm, stromende regen en strubben

Maar ja, we hadden het gepland en…ik hou van storm… (net als Kees trouwens).  Zo kwam het dat collega Kees en ik de storm en de stromende regen trotseerden en ons, tegen beter weten in,  op de Sallandse Heuvelrug begaven.

Altijd weer is mijn bezoek verrast door de hoogteverschillen, dus ik liet mijn gast de bergen en de slenken zien. Op de hoogte waaiden we bijna weg. Soms was het ineens droog, viel de wind stil en kwam de zon door, wat prachtige regenbogen opleverde! We bekeken de Rietslenk en filosofeerden wat tussen de prachtige eiken.  Hier op de Sallandse Heuvelrug werden ze begin vorige eeuw telkens omgehakt mede voor de leerlooierij waardoor ze in vele stammen weer uitliepen. De Drentse Aa kent ze ook. Kees vertelt mij dat ‘zijn’ strubben zijn ontstaan door vraat van schapen.

code oranje
Slecht weer op komst.

4-wheeldrive

Ah ja schapen. Natuurlijk wil ik mijn collega graag de schaapskudde laten zien, waar al zo’n 400 lammetjes geboren zijn. Onderweg naar de kooi wordt het weer echt beroerd. Het pad is ook erg kapot gereden door de tractors die hier zijn geweest. Ruitenwissers op de hoogste stand en volle concentratie op de zandweg. Rustig gas geven en de 4-wheeldrive doet zijn werk.

Aangekomen bij de schaapskooi waait de autodeur vanzelf dicht door de wind en stinkt de auto naar brandlucht door de verhitte modder.

Okay, ik heb niet met haaien gezwommen zoals Freek zou doen, maar ben dus ook niet in het ziekenhuis beland. En zeg nou zelf zo’n storm met enorme regenbuien en zon is toch ook een avontuur!

reageren

geef een reactie

  • Boswachter Ine Nijveld
    10 maart 2017 om 19:18

    Nou Jan, je gedachte was zo gek nog niet. Vanmorgen zat ik wel vast in de modder. Dat bewaar ik dan maar weer voor een volgend blog.

    Groet, Ine

  • Ine Nijveld
    8 maart 2017 om 19:36

    Dat vastzitten in de modder scheelde niet veel Jan 😉 Gelukkig was de ondergrond hard en reed ik in een geschikte auto voor dit terrein.

    Leersumseveld is ook prachtig!

    Dank voor je reactie.

    Groet, Ine

  • Jan Katsman
    8 maart 2017 om 14:36

    Hoi Ine,

    Nou had ik toch minstens gedacht dat je de berg niet op kwam in die blubber, of mooier nog: vast komen zitten. Valt weer tegen.

    Groetjes uit het Leersumse Veld, niet hoger dan +11.

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog