Terwijl er op deze zonnige zomerdagen volop geflaneerd en geflirt wordt is dat in de natuur niet anders. Het is reeënbronst. De tijd dat de reegeiten (vrouwtjes) op hun mooist zijn en indruk maken op de bokken (mannetjes). Tijdens mijn surveillanceronde werd ik laatst getrakteerd op een prachtig schouwspel van hofmakerij, geflirt…… Tinder op de Sallandse Heuvelrug!

Om half zes s’ ochtends was ik ‘in t veld’, zoals wij boswachters dat noemen, voor toezicht. Het was heerlijk stil. Nog geen mensen, geen verkeer, alleen het geluid van de wind door de grove dennen. Ineens stond daar 20 meter van mij af een prachtige reegeit. Een vitale vrouw met donkere glanzende vacht. Ze had met haar zwarte ogen een zachte blik. Ze stond me heel rustig aan te kijken, wetende dat ze zo de andere kant op zou kunnen rennen, de dekking in, als ik zou bewegen. Door de verrekijker kan ik haar goed observeren. Zwarte reeën zijn niet zeldzaam, maar wel heel bijzonder. Er worden de laatste jaren steeds meer zwarte reeën op de Sallandse Heuvelrug gezien. Het verschijnsel heet melanisme, afgeleid van het Griekse woord melanos, dat zwart betekent. Aan haar houding en sierlijke halslijn te zien lijkt ze een jaar of 3 oud. Leeftijd is bij reeën altijd lastig in te schatten. In ieder geval is het een schoonheid en ik begrijp die bok wel, die al snel tevoorschijn komt van achter een paar berken. Rustig loopt hij achter haar aan. Af en toe staat hij te grazen maar hij verliest haar geen moment uit het oog.

Inmiddels loopt de geit verder en gaat ook door met grazen. Ze letten niet langer op mij, ik ben niet interessant, ze hebben alleen nog oog voor elkaar. Ineens wordt de verleiding de bok te veel, met grote sprongen gaat hij naar haar toe, maar ze loopt rustig weg. Ze is er nog niet klaar voor. Zij bepaalt het moment waarop ze gedekt wil worden. Hij legt zich er bij neer en loopt, af en toe grazend, weer achter haar aan. Ze lopen in een liggende 8, een lemniscaatvorm.

De video bevat geen geluid!

Wat een prachtig schouwspel! Ik zou hier nog wel uren naar kunnen kijken, maar heb nog wat klussen die op me wachten. Heel langzaam ga ik verder, de reeën ook. Ik ben benieuwd of het hem lukt haar te dekken en of ik haar volgend jaar zie met haar kalfjes.

De geit was zwart, de bok bruin. Stel dat het hem lukt, hoe zullen de kalfjes er dan uit komen te zien? Melanisme is niet dominant erfelijk. Haar kalfjes kunnen dus zowel zwart als bruin worden. Maar zover is het nog niet. Als de geit gedekt wordt draagt ze de eerste maanden het vruchtje heel klein bij zich. Pas in januari begint het te groeien. Afhankelijk van omstandigheden als voedselaanbod en veiligheid, kan de reegeit de geboorte van haar kalfje(s) beïnvloeden. Eind april, begin mei worden reekalfjes vaak geboren.

Hopelijk kan ik over een jaar schrijven dat ik een prachtige zwarte reegeit heb gezien met kalfjes. Ik weet niet of je bij Tinder naar rechts of naar links moet swipen maar de match is hier in ieder geval een feit!

(Deze column verschijnt volgende week in het huis-aan-huis blad De Week van Hellendoorn en Nijverdal. Collega Kees Jan en ik schrijven maandelijks voor deze krant een column over actuele onderwerpen uit de natuur en ons dagelijks werk).