Dagpauwoog Foto: Carla Bruggink Vos

Ik baan mij een weg door het hoge gras en door de struiken langs de Elsenerbeek. Kikkertjes en sprinkhanen springen voor mijn voeten weg. Langs de waterstroom is het open, maar wil ik droge voeten houden moet ik over de hogere delen lopen en daar is het behoorlijk dichtgegroeid met Zwarte Els. Een opname voor het Jungleboek had hier niet misstaan. Even het Staatsbosbeheer-tenue uit en een fladderig kledingstuk aan, de koeien kunnen mooi de rol van Baloe-de beer en Bagheera-de panter vervullen en de Jungle-filmsetting is klaar.
Waar zijn ze trouwens, de koeien? Ik zie alleen hun pootafdrukken en poep. Waarschijnlijk liggen ze ergens in de schaduw te luieren.

Het gevecht met de vakantiekilo’s heeft me doen besluiten om lopend naar kantoor te gaan. Heen wint de efficiëntie het van het schoonheid; loop ik een stuk langs de doorgaande weg en pleeg ik al lopend een aantal telefoontjes. De terugweg is een stuk avontuurlijker en volg ik de ecologische verbindingszone bestaande uit de Elsenerbeek en de Regge.

Op de open plekken is het een drukte van jewelste. Bijen vliegen naar de roze bloemen van het Koninginnekruid. Niet alleen bijen trouwens, ook vlinders als Dagpauwoog en Atalanta blijven maar snoepen van de heerlijke nectar. Het fladdert overal om me heen. Ik kom bij de weg, klim over het hek en volg aan de andere kant van de weg de stroom van de Elsenerbeek verder. Ik kom Parnassia tegen, een zeer zeldzaam plantje met prachtige witte bloemblaadjes en gele stampers.

Dan steek ik de weg Nijverdal-Rijssen over en loop langs de Regge verder. Hier staat langs de oever Moerasandoorn in bloei. De lipvormige lila bloemen lokken ook bijen, hommels en vlinders. De vlindersoorten die ik zie zijn vrij algemeen. Dit in tegenstelling tot de soorten die in de natuurparels van Staatsbosbeheer vliegen, zoals de Aardbeivlinder, de Zilverenmaan en het Gentiaanblauwtje. Ze worden zeldzaam omdat er steeds minder ruigte en struweel is, grondwaterstand lager wordt en ook hier weer de stikstof hun waardplanten doet verdwijnen.

Nijverdal komt in zicht en ik loop langs de Regge het dorp in. Thuis aangekomen sluit ik deze mooie avontuurlijke wandeling geheel in stijl af met een rondje door de voortuin, die ook dit jaar weer veel te wild is geworden en dicht is gegroeid, maar…. de Vlinderstruik staat wel prachtig in bloei en ik tel minstens 3 Atalanta’s.