Het was een flinke storm afgelopen donderdag en vrijdag, gecombineerd met springtij. Niet vaak gebeurt het dat het zeewater zo hoog wordt opgestuwd in de Waddenzee. Op de Boschplaat, aan de oostkant van Terschelling, zijn de effecten van het hoge water en de harde wind spectaculair en goed zichtbaar. Stukken duin zijn afgeslagen en hebben plaatsgemaakt voor uitgestrekte strandvlaktes. Dat lijkt erg, maar het hoort bij de dynamiek die kenmerkend is voor de uiteinden van Waddeneilanden. Op sommige plekken verdwijnen duinen in zee, op andere plekken groeien zandbanken vast aan het eiland (bijvoorbeeld op de Noordsvaarder aan de westkant). Juist die dynamiek biedt kansen.

Collega-boswachter Jan Ellens constateerde dat de strandvlaktes die zijn ontstaan wellicht een uitstekend broedgebied kunnen gaan vormen voor zeldzame strandbroedvogels, zoals bontbekplevieren en noordse sterns. Ook de aanwezige planten op de kwelders zijn gebaat bij overstroming. Zou dit niet gebeuren, dan verdwijnen kenmerkende kwelderplanten en krijgen grassen de overhand.

Ook andere delen van het eiland die doorgaans zelfs bij een stormtij droog blijven, verdwenen onder water, bijvoorbeeld het Groene strand bij West-Terschelling. Dit is toch positief omdat planten als Fraai duizendguldenkruid, Rode bies en Zilt torkruid hierdoor kunnen blijven groeien. Ook de buitendijkse eendenkooien op de Grië kregen het hard te verduren. Het is te danken aan de inzet van de kooieigenaren en andere bewoners dat de dijken die de kooien beschermen het hebben gehouden. Het zoute water zou hier namelijk wel voor schade hebben gezorgd.