In de jaren 80 werden voor de film ‘Rotganzenproblemen’ opnames gemaakt van het vangen van Rotganzen op de Grië op Terschelling. De regisseur van deze film was Tijs Tinbergen, oomzegger van de schrijver van het boekje ‘Klieuw’, Niko Tinbergen. Op een zonnige dag, het was even rustig met de Rotganzen, lagen we tegen een duintje en vertelde Tijs mij het verhaal van het ontstaan van Klieuw. Ik was door zijn verhaal geraakt en heb het na die vangsessie direct gekocht en gelezen. Ik vond het zo mooi dat wij een aantal boekjes hebben aangeschaft en weggegeven als geboorte cadeau.

Klieuw vind ik voor kinderen een erg leuk leesbaar boekje, met zijn begrijpelijke taal en prachtige illustraties. Kinderen kunnen op deze manier het verhaal beter volgen en onthouden. Het is ook een beetje een spannend boekje. Het gaat over de avonturen van zeemeeuw Klieuw en begint met zijn geboorte. Hij beleeft vele avonturen met zijn vader, moeder en broertje en zusje, leert vliegen en voedsel zoeken, komt gevaren tegen vanuit de lucht en vanaf de grond, krijgt de eerste regenbui op z’n kop, krijgt een aluminium ring om z’n poot van een onderzoeker, leert zijn vriendin Klia kennen en bouwt met haar een nestje op Texel en werd samen met haar meeuwenvader en meeuwenmoeder van Jaap, Toos en Dik. Niko Tinbergen sluit af dat ook zij grote meeuwen werden en dat de cyclus ei – jong – oud altijd zal doorgaan, altijd, altijd.

De schrijver van het boekje Klieuw, Niko Tinbergen, werd in 1942 door de Duitsers geïnterneerd en in een gijzelaarskamp gezet in Nederland. De reden van zijn opsluiting was dat hij een brief had ondertekend waarin geprotesteerd werd tegen uitsluiting van joodse medewerkers en de beknotting van de academische vrijheid. Niko Tinbergen schreef vanuit het gijzelaarskamp iedere week een brief naar zijn kinderen Jaap, Toos en Dik, met daarin het verhaal van Klieuw. In het gijzelaarskamp ontmoette hij uitgever Boucher. Zij spraken in het kamp af dat ze na de oorlog het boek Klieuw zouden uitgeven. Het boekje is nu helaas niet meer verkrijgbaar en dat is jammer. Eigenlijk zou het opnieuw uitgegeven moeten worden.

Dit blog is geschreven door boswachter Jan Ellens.