Amfibieën op Texel
Dat Texel een uniek eiland is voor aanwezige fauna verdient geen uitleg, dat staat buiten kijf. Het eiland is een belangrijke plek voor broed- en trekvogels en herbergt een bijzondere zoogdierenfauna. Niet alleen op zee, maar ook op land: met het voorkomen van de noordse woelmuis en de waterspitsmuis. Wat amfibieën betreft, is Texel uniek vanwege de aanwezigheid van grote aantallen van de rugstreeppad en het voorkomen van de heikikker. Op zaterdag 12 oktober gaan we op zoek naar de heikikker tijdens een RAVON inventarisatiedag, ga je mee?
Rugstreeppad
De rugstreeppad is een redelijk algemeen voorkomende pad in Nederland, zeker in de kustregio. Deze soort leeft ook op de hoge zandgronden en in veenweidegebieden. Zo ook op Texel komt de rugstreeppad redelijk algemeen voor. De soort houdt van goed begraafbare zandgrond (duinen of bouwkavels), maar ook in de polder vindt de soort zijn weg. Rugstreeppadden zijn erg mobiel en kunnen grote afstanden afleggen. Mannetjes roepen met een lang ratelend geluid de aandacht van de vrouwtjes – en andere mannetjes – die zich bevinden langs ondiepe zones van duinplasjes en sloten. Deze zogenaamde koren zijn tot wel een kilometer verderop te horen. Bijzonder is dat de soort tolerant is voor brakwater. Te meer een reden dat hij zich goed thuis voelt op Texel!
Bruine kikker en kleine watersalamander
De bruine kikker lijkt sterk op de heikikker, maar heeft een plompere uitstraling en kan een stuk groter worden. Dit is een van de meest voorkomende amfibiesoorten van Nederland en kom je overal tegen. Iets minder in de duinregio, maar vooral in de polders en dorpen, waar dekking is om te verschuilen. De kleine watersalamander is ook een algemeen voorkomende amfibie in Nederland. Zolang het water niet brak is en er niet te veel vis huist, zijn volwassen watersalamanders vanaf februari tot augustus in het water te vinden, evenals hun larven. De rest van het jaar leven ze op het land, verscholen in de bodem of onder materiaal.
Groene kikker
Groene kikkers zijn over Nederland verspreid te vinden, in de nabijheid van water. Uniek voor Texel was de afwezigheid van deze groep. ‘Groene kikker’ is de verzamelnaam voor de meerkikker, poelkikker en zijn hybride: de bastaardkikker. In de jaren tachtig en negentig zijn groene kikkers op Texel geïntroduceerd en ze zijn inmiddels in praktisch alle wateren te vinden, of beter gezegd te horen.
Wat gaan we doen?
RAVON, Reptielen Amfibieën Vissen Onderzoek Nederland, is een kennisorganisatie van waaruit vrijwilligers onder andere de verspreiding van amfibiesoorten volgen. Dit kan middels losse waarnemingen, gerichte inventarisaties en monitoring. Opvallend was, dat er vanaf Texel maar weinig recente waarnemingen waren doorgegeven van de heikikker. Op zaterdag 12 oktober willen we een gerichte inventarisatie houden door te gaan zoeken in de duinen. Daarnaast wil RAVON graag contacten leggen op het eiland om amfibie-inventarisaties en monitoring duurzaam voort te zetten. Dus ook in 2020 zullen er activiteiten gepland worden voor het zoeken naar amfibieën. Ben je geïnteresseerd, meld je dan aan via e.goverse@ravon.nl en kijk voor details op de activiteitenkalender van www.ravon.nl.
Tekst en foto’s: Edo Goverse, RAVON
geef een reactie
Martin de Jong
Ik ben nieuwsgierig naar de resultaten van de inventarisatie van 12 oktober 2019.
FilmFabriekGroningen
een mooi en informatief artikel over een diersoort die je niet makkelijk te zien krijgt. dank!