Een vrolijke aankondiging van de naderende lente: de eerste sneeuwklokjes die klein en dapper boven de koude grond uitkomen. Van oorsprong komen deze vroege lentebloeiers niet voor in Nederland, hoe kwam het sneeuwklokje op Texel terecht? En waar kun je ze zelf het best bewonderen?

Al in 1500 kwam het gewone sneeuwklokje (Galanthus nivalis) naar Nederland. Van oorsprong komt het sneeuwklokje vooral voor in Midden- en Zuid-Europa. Ze werden in Nederland aangeplant bij kloosters en landhuizen. Inmiddels voelen ze zich hier zo thuis dat ze niet meer weg te denken zijn uit de Nederlandse natuur.

Sneeuwklokjesteelt

Het verhaal van de Texelse sneeuwklokjes is echter veel recenter, nog geen 100 jaar geleden kwamen de sneeuwklokjes naar ons eiland. Op 1 september 1932 werd er voor het eerst een stuk van de Dennen verpacht voor de teelt van sneeuwklokjes. Een stuk elzenbos bij de Ploegelanden van 0,7 hectare werd voor 55 gulden per jaar verpacht aan mevrouw Schilpzand-Nieuwenhuis. De teelt of verkoop ging blijkbaar niet goed want op 6 maart 1936 werden de sneeuwklokjes publiek geveild vanwege achterstallige pacht.

Herinnering aan productiebos

De sneeuwklokjes teelt kwam pas echt op gang toen Texelse kwekers vanaf de jaren 50 afreisden naar Frankrijk om wilde sneeuwklokjes te oogsten. Niet om rechtstreeks te verkopen maar om te kweken in gepachte percelen in De Dennen. Sneeuwklokjes hebben specifieke omstandigheden nodig om goed te groeien, waaronder veel schaduw. Het Texelse bos was dus een goede plek. In de tijd dat het bos werd gebruikt voor houtproductie gaf Staatsbosbeheer bollenkwekers toestemming om de sneeuwklokjes uit Frankrijk in een aantal bospercelen te planten. Zo leverden de percelen al inkomsten op terwijl de bomen nog aan het groeien waren.

Natuurwaarden in plaats van productie

Toen houtproductie steeds minder belangrijk werd en Staatsbosbeheer koos voor een bos met meer natuurwaarden paste de sneeuwklokjesteelt niet meer in de Dennen, ook vanwege de bemesting van de percelen. Rond 1980 kwam er geleidelijk een einde aan de sneeuwklokjesteelt in de terreinen van Staatsbosbeheer. Pachters kregen nog een paar jaar de tijd om zoveel mogelijk bollen te oogsten.

Zelf sneeuwklokjes bewonderen

Waarschijnlijk zullen de sneeuwklokken nooit uit De Dennen verdwijnen en blijven ze een vrolijke herinnering aan de rijke gebruiksgeschiedenis van het Texelse bos. Je ziet ze ook veel langs wegbermen en slootkanten. Wil je deze maand zelf op pad om sneeuwklokjes te bewonderen? Maak dan een wandeling of fietstocht door De Dennen. De kruising van de Randweg met de Botgrasweg en in de buurt van het BBQ-veld zijn echte hotspots. Je ziet ze ook langs het Waalenburgerdijkje en op een aantal plekken in het Krimbos.