www.boswachtersblog.nl/ Texel

Het rammelt in de Slufter

2 maart 2023 Boswachter Mariette Smit in Texel

Hazen komen algemeen voor op Texel, maar dat er ook veel hazen op de kwelders van de Slufter leven is minder bekend. Ze leven daar van grassen en voedselrijke planten als zeeweegbree, zeeaster en zoutmelde. Door hun springvermogen passeren ze gemakkelijk de kreken, zo nodig steken ze ook zwemmend over. Wanneer het drukker wordt in de Slufter, trekken de hazen naar het noordelijke deel waar niemand mag komen. Een spoor van keutels is dan nog een teken van hun aanwezigheid.

Rammeltijd

Op het moment lijk je overal wel hazen te zien op het eiland. Dat heeft alles te maken met de paartijd. De strijd om de man en de vrouw gaat er soms hevig aan toe en wordt ook wel de rammeltijd genoemd. In deze periode lijken de hazen de hele omgeving uit het oog te verliezen. Ze zoeken elkaar op en rennen achter elkaar aan. Het voorste dier is meestal het vrouwtje, het moertje. Soms staan de mannetjes, de rammelaars, op de achterpoten met elkaar te boksen. Ook de vrouwtjes mengen zich wel eens in zo’n knokpartij. Bij een wandeling door de Slufter kun je heel goed hazen tegenkomen.

De uitkijkpunten bij de Slufter en bij het Diepe Gat [aan het eind van de Oorsprongweg] zijn prachtige plekken om met de verrekijker te speuren naar hazen en andere dieren die op de kwelder leven.

Foto: Saxifraga, Piet Munsterman

In het leger

Hazen leven niet zoals konijnen in een hol, maar maken als schuilplaats een zogenaamd leger. Dit is slechts een ondiep kommetje in het open veld, waar ze precies in passen. Bij gevaar blijft de haas doodstil liggen, platgedrukt tegen de grond. Pas als het gevaar te dichtbij komt schieten ze er vandoor. Om verwarring te scheppen en belagers af te schudden rennen ze op hun vlucht zigzaggend over de vlakte.

Heel bijzonder om te zien is het afleidingsgedrag dat hazen vertonen wanneer een rover als de kiekendief laag over de vlakte van de Slufter jaagt en te dicht bij de jonge haasjes komt. Het moederdier springt naar de jagende roofvogel en lokt zo het dier weg van de zich verschuilende jonkies.

Bij gevaar drukt de haas zich zo plat mogelijk tegen de grond.                                                  Foto: Fotofitis

Vroeg geboorteseizoen

Al eind februari, begin maart worden in het leger de eerste jongen geboren. Een hazenmoeder laat haar jongen vrijwel meteen na de geboorte alleen achter in het nest. Ze loopt op deze manier zo min mogelijk risico aan roofdieren te verraden waar de jongen zijn. Jonge haasjes zijn klein en geurloos en worden daardoor niet snel gevonden door rovers. Al enkele dagen na de geboorte verlaten de jongen de nestplek, waar ze tegen de avond naar terugkomen om gezoogd te worden. Kom je in het veld een jong haasje helemaal alleen tegen, dan klopt dat en is het geen reden tot zorg. Laat het diertje liggen, raak het niet aan en maak je zo snel mogelijk uit de voeten.

Jonge haas, alleen in het veld                                                                              Foto: Saxifraga, Mark Zekhuis

De hond aan de lijn, wel zo fijn

In de kwetsbare natuurgebieden, op de speelplaatsen en in de gebieden met vee geldt: honden zijn welkom, mits aangelijnd. Tijdens het broedseizoen zijn er in onze gebieden een paar plaatsen waar de hond los mag lopen, dat is in De Dennen en het Krimbos. Met ‘los’ bedoelen we dan ‘zonder riem’, maar wel op het pad en onder appèl. Dat is niet alleen om grondbroedende vogels en jonge dieren te beschermen, maar ook om overlast voor andere bezoekers te voorkomen. Niet iedereen vindt het fijn als er een hond op je af komt rennen.

Foto: Saxifraga, Piet Munsterman
Foto: Saxifraga, Piet Munsterman
reageren

geef een reactie

  • Wim
    28 maart 2023 om 14:42

    Leuke en interessante informatie over de hazen Mariette!

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog