Een trotse vader en zijn dochter

Een bericht met een ietwat persoonlijke tint. Ik wil het heel graag met jullie, de lezers van dit blog, delen. Het is namelijk zo dat er geen jaar in mijn nog enigszins prille leven is geweest die zo mooi van start is gegaan als het jaar 2017!

Na een zeer voorbeeldige zwangerschap is op 1-1-2017 om 6.38 uur onze dochter en eerste kind, Roos geboren. Ik had besloten om vier (!!) weken thuis te blijven om te genieten van onze dochter. Vier weken. U leest het goed. En ik heb er samen met moeder Janneke intens van genoten. Het heeft me een paar vrije dagen gekost, maar ik had het voor geen goud willen missen. Verder kijk ik nog wel even hoe ik het oplos voor wat betreft de zomervakantie.

Tijd om weer te gaan werken

Afgelopen maandag (30-1-2017) ben ik weer begonnen met boswachteren in Utrecht. Met lood in mijn schoenen en een misselijk gevoel vertrok ik naar mijn werk. De dag kon mij niet snel genoeg voorbij gaan. Zo goed als de hele dag keek ik op de klok (geen hele productieve dag dus). Het leek een eeuwigheid te duren voor het 16.30 uur was. Toen het eenmaal zo ver was wist ik niet hoe snel ik in de auto moest stappen om zo snel mogelijk weer thuis te zijn bij Roosje.

Inmiddels is het alweer dag twee dat ik aan het boswachteren ben en ik heb mijn draai alweer aardig gevonden. Vreemd eigenlijk hoe snel dat gaat. Vandaag rijd ik misschien wel 5 minuten later weg.

De volgende keer weer een natuurblogje.

Was getekend, Boswachter Tim