Ze zijn er weer! Terug van een lange en gevaarlijke reis vanuit Afrika. De boerenzwaluwen scheren boven mijn hoofd de schaapskooi van Hoog Buurlo in en uit. Ze kijken of hun nestje er nog is, ze herstellen het of bouwen een nieuwe. Ik vermoed dat ook een aantal jongen van vorig jaar teruggekomen zijn.

Af en toe zitten ze met zijn tweeën op de nestrand en het klinkt alsof ze lieve woordjes in elkaars oor fluisteren. Een heerlijk geluid in de stal. Zachtjes ‘kwetteren’, althans zo noem ik het. Maar er is meer variatie in hun zang.

“Roep een rinkelend en opgewekt wiet of wit wit, bij opwinding een scherper siflit. Zang is een vaak indrukwekkend, lang aangehouden, kristalhelder gekwetter met daarin imitaties, dat nu en dan wordt afgerond met een kenmerkend geknars, als een ongeolied scharnier” , volgens mijn Lars Jonssons vogelgids.

Ok…. Volgende keer dan nog maar iets beter luisteren. Eens kijken of ik dat geluid van de scharnier eruit haal.

(foto: Bert Morsink)