www.boswachtersblog.nl/ Veluwe

De wolf is terug!

1 maart 2019 Boswachter Lennard Jasper in Veluwe

Ik droomde vannacht dat ik in het volle maanlicht liep en wolven hoorde huilen. Kun je je dat voorstellen in Nederland? Het zou zomaar kunnen gebeuren op de Veluwe want de wolf is terug. Als boswachter moet ik nog even wennen aan dat idee. Voor veel mensen kan de aanwezigheid van de wolf ook heel spannend zijn, dat snap ik heel goed.

Wolf op de Veluwe

Sinds vorige week weten we dat de wolvin zich echt officieel heeft gevestigd op de Veluwe. Het eerste leefgebied in Nederland en dan ook nog in mijn werkgebied de Noord-Veluwe. Daar ben ik bijzonder trots op. De wolf die onze natuur zelf heeft gevonden, er vanuit Duitsland honderden kilometers voor heeft gelopen en het gebied goed genoeg heeft bevonden. Ik snap haar wel. Hier is rust, ruimte en veel voedsel. Haar favoriete menu van wilde prooidieren is hier op de uitgestrekte Veluwe volop aanwezig. En toen maakte de provincie Gelderland ook nog bekend dat er een mannetjes wolf bij haar loopt. Dat heeft DNA uitgewezen. Om dit bijzondere natuurnieuws te delen vroeg ik collega boswachter Arjan Postma langs te komen. Ons gesprek over de komst van de wolf kun je zien in het filmpje hieronder.

Iemand vroeg mij eens ‘hoe vindt een mannetje dat ene vrouwtje dan?’. ‘Dat gaat vanzelf’, was mijn antwoord. Daarom laat de wolvin graag weten dat ze er is, met bijvoorbeeld het maken van geurmarkeringen en het neerleggen van drollen op bospaden. Instinctief weet de reu vrij snel waar de wolvin haar nieuwe leefgebied maakt. Ze hebben namelijk een sterke neus. Een loops vrouwtje is zo gevonden. Nou dat blijkt dus, en vlot ook. Of hij een blijvertje is en of het tot welpen zal leiden, moeten we afwachten. Ook dat regelt de natuur zelf. Geweldig vind ik dat, de kracht van de natuur. In het volgende filmpje filosoferen Arjan en ik over het wolvenhol!

Fascinerend

De wolf heeft mij altijd al geboeid. Die ogen, die slimheid, het sociale gedrag en de stiekeme hoop dat ik als verdwaald kind door wolven zou worden opgevoed. Het is geen knuffeldier dat snappen we allemaal. Het is een roofdier, een toppredator zelfs, zo noemen we een roofdier dat boven in de voedselketen staat. Juist daarom ook is de wolf welkom op de Veluwe. Deze toppredator is 140 jaar weggeweest en vervult een hele belangrijke rol in het ecosysteem. Hij eet reeën, damherten, edelherten en ook wilde zwijnen. Dat gaan we zeker merken, hoe en wat precies moet nog blijken. Het is voor de natuur goed nieuws. Ik heb er al heel wat media over te woord gestaan, zoals in dit interview op 3FM.

Samenleven

Ik hoop dat met alle nieuwe kennis, die we op de Veluwe op doen, mens en wolf goed met elkaar kunnen samenleven. En dat we deze kennis kunnen inzetten om de wolf te beschermen in haar nieuwe leefgebied en er goede samenwerking en draagvlak tussen boer, boswachter of schaapsherder mag ontstaan. Dat we samen een generatie wolvenpups verwelkomen en bewonderen en we de soms angstaanjagende verhalen en reputatie achter ons kunnen laten. Terwijl ik dit schrijf denk ik aan de Noord-Amerikaanse indianen in de film Dances with wolves, over het verbond tussen de indianen en de wolven en elkaars land te respecteren. En laten we op de Noord-Veluwe nu toevallig ook nog eens veel bossen met dansende bomen hebben…

reageren

geef een reactie

  • Han Messie
    26 juni 2019 om 10:34

    NIEUW GESLACHT

    Na lange trektochten
    vinden een wolf en wolvin elkaar
    in Nederlands grootste bosgebied

    de geliefde woeste Veluwe
    schept binnen zijn struikenwirwar
    een veilig verborgen kraamnest
    van gezonde wolvenwelpen

    de bemin ‘lijke roofdiertjes
    spelen zorgeloos verstoppertje
    tussen takken en hoog gras
    verslinden gulzig het wild
    dat vader en moeder brengen

    vragende toekomst
    glanst _ en verduistert soms
    op de grijsbruine pelsjes

    de zorgzame ouders
    en hun opgroeiende jongen
    strijden voor nakomelingen
    die klein in aantal zullen blijven
    maar wier oplettend vernuft
    en vaardige speurdrift
    zich des te meer scherpen.

  • Johan
    20 mei 2019 om 23:27

    Dag boswachter,

    Met interesse volg ik de berichten rond de wolf in Nederland. één vraag houdt mij bezig. Ieder jaar bezoeken we de Veluwe om te speuren naar wild. In de bossen rond Elspeet, Gortel, Vierhouten, Uddel en Apeldoorn zwerven we dan met camera en verrekijker rond om wild te speuren. Het blijft een adembenemend mooi natuurgebied. Met de komst van de wolf daarbij vragen wij ons af, kunnen we dit gewoon blijven doen? Welke risico’s neemt de aanwezigheid van de wolf met zich mee? Onlangs ben ik samen met mijn broer geweest en heb ik een spoor gefotografeerd van een hondachtige afdruk. Via wolvenmeldpunt heb ik niks vernomen. Omdat deze locatie midden in het bos was lijkt het ons sterk dat het om een hond gaat, maar juist om een wolf. Voor deze locatie kan ik u eventueel apart informatie geven. Opmerkelijk was dat dit spoor ongeveer 50 tot 100 meter over het pad liep en daarna weer verdween in het bos. Enfin, ik ben benieuwd naar uw antwoord. Hartelijke groet,

    J. Guiljam

    • Boswachter Lennard Jasper
      23 mei 2019 om 13:17

      Beste heer Guiljam,

      Ik als boswachter vind de Veluwe ook nog altijd adembenemend mooi en leuk om te lezen dat u geïnteresseerd bent in de wolf, een prachtig nieuw dier voor de Veluwe. De wolf is een roofdier maar niet gevaarlijk. Het is een vluchtdier en ze zijn niet gek op mensen. Ze zijn dan ook niet makkelijk te zien want ze zien of ruiken ons mens veel eerder dan dat wij ze zien. Je moet echt geluk hebben. Wel belangrijk is om op de officiële wandelpaden te blijven en alleen tussen zonsopgang en zonsondergang, dus overdag. Je kunt inderdaad een pootafdruk tegenkomen op de paden in het bos. Als je de afdruk bij het wolvenmeldpunt hebt ingediend gaat zij de afdruk opmeten en bepalen ze of het wolf is geweest. De terugkoppeling komt niet automatisch terug. Wolven lopen soms stukken over de bospaden om minder energie kwijt te zijn. De beste kans om een wolf te zien is dus eigenlijk op of langs het pad. Houd wel de hond in aanlijngebied ook daadwerkelijk aan de lijn. Honden die buiten de paden komen zien ze als concurrent en kunnen ze verwonden of doden. Mensen vinden ze eng en zullen ze mijden. Als we allemaal de wolven met rust laten en de ruimte bieden en de regels van het bos respecteren is er weinig aan de hand en gun ik je een bijzondere ontmoeting met 1 van Europa’s mooiste wilde dieren.

      Vriendelijke groet.
      Lennard Jasper

  • Han Messie
    7 maart 2019 om 15:25

    EUROPA ‘S ZWERVER

    Jonge wolven, wonend op Slavische grond,
    worden geprikkeld door verkenningslust.
    Hun bloed ruist uitdagend, maakt ongerust.
    Hier blijven? Voor het jagershart niet gezond.

    Almaar mee met de zon, bij avondstond.
    Het glanzende Westen wenkt in alle rust.
    “Die roofdieren zijn op ons vee belust!”
    klinkt klagend uit menige Germaanse mond.

    Dichtbij de kust ontwaakt vertrouwd tehuis.
    Spoedig moge over vlak, bosrijk land
    buit ruiken over vlak, bosrijk land.

    Dan houdt de stamvader der honden stand,
    verneemt men Izegrims woord op de kijkbuis:
    ‘Ik voel mij vrij in het volle Nederland!”

  • Yvonne Arentzen
    4 maart 2019 om 15:49

    Spannend, de terugkeer van de wolf. Ik woon vlakbij de Duitse grens en in Duitsland bij Meppen en inmiddels ook bij Papenburg leven wolven! Wat mij betreft zijn ze van harte welkom in Nederland.
    ‘Hij eet reeën, damherten, edelherten en ook wilde zwijnen’ lees ik hier. Maar er zijn meer prooidieren. Moeflons bijvoorbeeld. Zullen die zich weten te handhaven op Noorderheide, het Wekeromse Zand en op De Hoge Veluwe? En zullen andere exoten als Schotse Hooglandrunderen, Sayaguesa’s en Exmoor pony’s ook tot de prooidieren gaan behoren? Kalveren en veulens lijken mij behoorlijk makkelijke prooidieren zolang het moederdier in elk geval niet in de buurt is. Maar de grote vraag is: is er ruimte genoeg voor een pack wolven op de Veluwe? Veel automobilisten jakkeren nog steeds harder dan is toegestaan over de wegen. Eén aanrijding en het wolvenverhaal kan letterlijk in één klap voorbij zijn. En zal er geen geîsoleerde groep gaan ontstaan, waardoor genetische uitwisseling niet (meer) plaatsvindt? Het meest interessante deel van het hele verhaal: welke veranderingen zal de komst van de wolf hebben voor het ecosysteem? Zal het terreingebruik door grazers drastisch veranderen? Zullen daardoor andere planten een kans krijgen wanneer begrazing ineens (voor een groot deel) uitblijft? Ik ben heel nieuwsgierig naar dat alles.

    • Boswachter Lennard Jasper
      5 maart 2019 om 10:48

      Hallo Yvonne,

      Leuk dat je de komst van de wolf naar de Veluwe enthousiast volgt. De moeflons op de Noord Veluwe zijn de enige moeflons die in de vrije wildbaan leven. Wat de exacte impact zal zijn op de moeflons is op dit moment nog moeilijk exacte voorspellen. De kans is groot dat er door de wolf op ze gejaagd wordt. Dit zullen wij monitoren en de effecten bestuderen. Welke begrazingsdieren mogelijk tot prooidieren gaan horen, zullen we moeten gaan ervaren, het is lerend beheren. In ieder geval lijkt er op de Veluwe met 92.500 hectare aaneengesloten natuur ruimte voor wolven. De wolf gaat zelf bepalen hoe groot de territoria worden en hoeveel roedels er zouden kunnen leven. Veel antwoorden komen dus van de wolven zelf. Wolven zijn slimme dieren, ook wat betreft het oversteken van wegen. Ze weten snel wanneer en waar ze dit het beste kunnen doen, maar de kans op een aanrijding is er met steeds drukker wordende binnenwegen op de Veluwe. Rij daarom tussen zonsondergang en zonsopgang niet harder dan 60. Dat scheelt in je remafstand een slok op een borrel. Of er een geïsoleerde groep zal ontstaan is nog onduidelijk. Wij als mens willen graag veel weten maar we hebben 140 jaar niet meer samen geleefd met de wolf en de condities zijn veranderd. De Veluwe wordt mogelijk in ieder geval een deelpopulatie van op dit moment voornamelijk Duitse wolven. Voor prooidieren als edelherten, reeën en wilde zwijnen zal er zeker wat veranderen als de wolven langere tijd blijven en welpen krijgen. Er ontstaat dan een landschap van angst, waarbinnen ze meer moeten bewegen door het gebied om niet gepakt te worden. Daardoor wordt de begrazing in de natuur dynamischer en gevarieerder, waardoor er op bepaalde plekken bijvoorbeeld weer ruimte ontstaat voor loofbomen of struikgroei. Roofvogels en aasdieren zullen profiteren van de prooiresten van kadavers die achter blijven door de wolf. Je hoort de raven al juichen! We gaan het meemaken!

      Vriendelijke groet.
      Boswachter Lennard

    • jan slingerland
      29 maart 2019 om 01:20

      Prachtig toch dit?

      Wolven die honderden kilometers af kunnen leggen om nieuw geschikt territorium en een partner te vinden, laten zich echt niet isoleren van hun soortgenoten. Ik verwacht trouwens dat de dieren op de Veluwe een behoorlijke populatie ontwikkelen en dat ze ook uit zullen zwerven naar andere gebieden in Nederland.

      Over het gevaar van de wolf; ach het is ook weer geen beer, olifant, tijger of leeuw. Daar wordt door veel armere mensen in andere landen ook mee samen geleefd. Honden schijnen trouwens in absolute aantallen veel meer schapen te doden dan wolven. Dus ook dat om een en ander in perspectief te plaatsen.

  • Jolanda
    1 maart 2019 om 18:33

    Mooi om te lezen. Ben benieuwd of ik hun ook hoor als ik binnenkort in mijn tentje lig op Nieuw Soerel.

    • Lennard Jasper
      5 maart 2019 om 10:20

      Hoi Jolanda, bijzonder toch dat je de wolven zou kunnen horen vanuit natuurkampeerterrein Nieuw Soerel. Hoe gaaf is dat! De Veluwe een stukje wilder…

    • Ernst Jan
      27 mei 2019 om 19:02

      Er waren toch moeflons uitgezet op de Veluwe …..helaas zijn ze nu op ….eerst doodgebeten door de wolf en toen de rest voer voor de zwijnen.
      Op past dit niet in het sprookje…van de wolf

    • Boswachter Lennard Jasper
      28 mei 2019 om 11:50

      Beste Ernst Jan,
      Op de Noord Veluwe heeft dhr. D.G. van Beuningen in de vorige eeuw Moeflons uitgezet op landgoed Noorderheide waar een hekwerk omheen stond. In 2011 heeft Staatsbosbeheer samen met Gemeente Nunspeet het hekwerk verwijderd om de moeflons meer leefruimte te bieden en de Veluwe te onthekken. Nu de wolf spontaan is teruggekeerd zijn de moeflons kwetsbaar, omdat hun oorspronkelijke herkomst Corsica en Sardinië is. Vanwege de velen bergen en het ontbreken van een roofdier als de wolf aldaar, zijn de moeflons te langzaam in hun vluchtgedrag voor de wolf, omdat de condities hier niet ideaal zijn.
      Ze leven er nog steeds maar een deel van de (kleine) populatie valt ten prooi aan de wolf.

      Vriendelijke groet.
      Boswachter Lennard

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog