Een van de weinige columns die ik lees, is die van Bas Heijne in NRC. Afgelopen zaterdag ging die over natuur. Heijne constateert dat natuur, ooit een geliefd thema bij zowel linkse als groen-rechtse politici, nu benaderd wordt met scepsis en cynisme.

Met wrange humor kenschetst hij de huidige blik op de zaak: ”Asfalt is ook natuur, als je er over nadenkt.” Ik hoor een duidelijke echo van “een aardappelveld is ook natuur”.

Hoe heeft het zover kunnen komen? Zijn antwoord vindt Heijne in het voorwoord van de onlangs door het Planbureau van de Leefomgeving gepresenteerde Natuurverkenning 2010-2040. Hierin zegt directeur Maarten Hajer, en Heijne stemt in, ‘dat in het natuurbeleid de aandacht voor beleving en benutting van natuur de afgelopen decennia op de achtergrond is geraakt.’ Het beleid zou zich te sterk gericht hebben op plant- en diersoorten. Hallo, we hebben het over NATUURbeleid, mag zich dat alsjeblieft richten op  plant- en diersoorten?!

Bovendien: vanuit het beleid heeft Staatsbosbeheer sinds 1998 een ‘vermaatschappelijkingsopdracht’. Dat is een afschuwelijk woord maar het betekent iets prachtigs, namelijk ‘zorg dat de Nederlandse natuur beleefbaar is voor iedereen’. En dat is zij ook (geworden)!

Kijk eens naar de tijdschriften, websites en tv spotjes van Natuurmonumenten, ANWB, De Landschappen en Staatsbosbeheer. Je kunt je ’t lazarus beleven. Er is bovendien iets vreemds met de kritiek die gaat over het gebrek aan aandacht voor beleving. Nog geen tien jaar geleden kregen natuurorganisaties door columnschrijvend Nederland de oren gewassen omdat ze te veel aan belevenis deden…

En wat die benutting betreft: Staatsbosbeheer haalt nog steeds een aanzienlijk percentage van zijn omzet uit houtproductie.

Tenslotte kaart Heijne aan dat het idealisme op het gebied van natuur en cultuur verambtelijkt zou zijn.  Hij mist de hartstocht. Gelukkig vertelt hij erbij dat hij het alleen heeft over de beleidsmakers. Want ik kom juist ongelofelijk veel mensen tegen in ‘de groene wereld’ die gepassioneerd en open naar de maatschappij hun werk doen.

Misschien moet Heijne eens gaan kijken? Bas, kom je buiten spelen? Echt buiten.