[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ynmkUYcIN-Q?rel=0&w=560&h=315]Uren kan ik kijken naar dit soort vogelvluchtperspectieven van paleizen, buitenplaatsen en landgoederen. Vaak worden ze een beetje overdreven door de kunstenaar zodat de boel nog uitgestrekter lijkt. Maar bij Versailles hoeft dat niet, het complex is nauwelijks te vatten. De muziek die je hoort is van Michel-Richard Delalande (1657-1726): ‘Concert de trompettes pour les fêtes sur le canal de Versailles’. De Franse marine stelde ten tijde van Lodewijk XIV niet zo heel veel voor, maar oefende bijvoorbeeld wel met modelschepen op het grand canal. De waterpartijen van Versailles waren vooral geweldig voor feesten. Delalandes muziek werd op boten op het water uitgevoerd. Eerder was dat al decor voor balletten, opera’s en vuurwerk.
Voordat Delalande in 1689 de belangrijkste componist aan het hof werd, vervulde Jean Louis Lully die rol. Hij was een tussenpaus, de andere grote naam die bij de muziek van Versailles hoort is die van zijn vader: Jean-Baptiste Lully (1632-1687). Hij componeerde in 1653 voor de toen veertienjarige Lodewijk het Ballet de la nuit, dat twaalf uur duurde. Het begon om zes uur ’s avonds en eindige om 6 uur ’s ochtends met een glorieuze rol voor de koning, die van opgaande zon. Een bijnaam was geboren. Fantastische licht-donker tegenstellingen worden in de barok veelvuldig toegepast. In Lully’s ’tragédie en musique’ Amadis (1684) met een libretto van Philippe Quinault wordt het heel duister: “Dicht bos, verdubbel je schaduw:/ je kunt niet donker genoeg zijn;/je kunt mijn ongelukkige liefde niet te veel verbergen.” Het beeld vormt een sterk contrast met het begin van het stuk toen het allemaal niet op kon met de éclat. Een betovering is verbroken en ‘verblindende schichten, verdovende donder,/ teken deze dag met schittering.”
In 2000 werd het verhaal van Lully aan het hof van Lodewijk verfilmd door de Belgische regisseur Gérard Corbiau. Kijk mee naar Le Roi Danse. Bij 5.33 minuten gaan we naar buiten.[youtube http://www.youtube.com/watch?v=BMvpvDjFvHA?rel=0&w=420&h=315]

Too much of a good thing is even better.
Nog meer Versailles? Maar dan een eeuw later: Here’s something for the weekend #24.
Naschrift: de compositie van Delalande vind je op youtube vermeld zoals bovenstaand. Op mijn cd met een uitvoering door La Simphonie du Marais is het stuk onderdeel (de opening) van Symphonies pour les Soupers de Roy. Dat is de ceremoniële muziek die de koning begeleidde bij de maaltijden. In beide gevallen: alles draait om de ‘gloire’.