www.boswachtersblog.nl/ Een boom is meer

Ter afsluiting van de week van ‘gewoon mooi’: een gastblog

12 april 2024 Kunsthistoricus Marcel van Ool in Een boom is meer

Mijn natuur dicht bij huis is een landgoed van Utrechts Landschap. Toch, er is nog steeds een korte busrit (of een vreselijke wandel- of fietstocht over de provinciale weg) voor nodig om er te komen. Met enige afgunst kijk ik naar mensen bij wie de natuur aan de voordeur begint. Bij collega Hiltje Begieneman, management assistent in Gelderland, is dat het geval. Uit alles wat ze schrijft en laat zien blijkt haar verbondenheid met al dat leven bij haar huis. En het is duidelijk; haar Boom van Betekenis staat in 'haar' wei. Wat een geluk.

Deze week een gastblog, van Hiltje.

Mijn boom in vier seizoenen

Als natuurliefhebber maak ik regelmatig foto’s van bomen.

Ze zijn zo mooi verweven met de natuur om ons heen. Bomen geven mij ook heel veel rust en energie. Tijdens een wandeling in het bos kom ik vaak tot de beste ideeën. Maar mijn boom staat ‘gewoon’ in de wei achter ons huis. Het weiland behoort tot natuurgebied Het Leusveld in de nabijheid van Hall, gemeente Brummen. Mijn man en ik zijn hier tien jaar geleden komen wonen en waren direct onder de indruk van deze kolossale, solitaire eik.

De boom werd omgeven door een klimop. Wij zagen dat de boom moeite moest doen om overeind te blijven. Mijn man heeft de klimop op een gegeven moment verwijderd. Het jaar daarop stond de boom in al zijn glorie nog mooier en voller in bloei. Het voelde voor ons als een dankjewel.

Vier seizoenen

Het is echt fantastisch om de boom ieder seizoen van gedaante te zien veranderen.

Op een gegeven moment bedacht ik hoe mooi het zou zijn om van ieder seizoen een foto te hebben van ‘mijn boom’. Het heeft een hele tijd geduurd voordat ik de boom in alle vier de seizoenen op de foto kon zetten. Want hoe vaak sneeuwt het nog in Nederland? Maar het is gelukt en ik ben maar wat trots op het resultaat.

Kalfjes, ossen en reeën

Een biologische boer uit de omgeving pacht het weiland. Ieder jaar is het voor ons weer een verrassing welke dieren de wei komen begrazen. Zo hebben we al eens achttien kalfjes gehad, een twaalftal pinken en zelfs vier ossen. Aangezien wij aan de rand van de wei wonen, hebben wij de dankbare taak op ons genomen om de waterbak iedere dag van schoon en vers drinkwater te voorzien.

Zodra het gras op is, worden de kalfjes weer opgehaald en naar een andere wei in de buurt gebracht. Dan breekt de tijd voor de reeën aan en komen zij uit de bossen tevoorschijn. Het gebeurt regelmatig dat ze onder de boom slapen, zo gaaf om te zien.

Gewoon prachtig

Zowel voor de dieren die de schaduw van de boom opzoeken als voor ons blijft de boom zijn aantrekkingskracht behouden. Wij hopen hier nog heel lang van te mogen genieten.

 

 

reageren

geef een reactie

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog