Welkom thuis!
Tjeeeeee, wat trekt dat IJsselwater ineens een eind terug…. Dit komt niet vanzelf goed...
Vriendin en ik springen onmiddellijk op en schakelen over op het ‘grote botenplan’; geen tijd te verliezen. We grijpen het picknickkleed vast en leggen het, met proviand en al, een aantal meters verder in het riet. Vervolgens grijpen we onze peddels en kano’s en sjorren deze een flink eind verder het rivierstrandje op. Poeh net op tijd, want zo snel het water wegtrok, zo snel komt het in grote golven weer terug. Van het strandje dat eerst 4 meter breed was blijft nog slechts 1,5 meter over.
Vriendin en ik zijn best trots op ons adequate optreden 😉 We hebben niet voor niets 30 jaar IJssel ervaring, ook al geeft dat niet altijd garantie. Op onze vorige IJsseltocht waren we zo druk in gesprek dat we het terugtrekkende water hadden onderschat. Toen de golven, na het passeren van de zware vrachtboot, in alle hevigheid terugkwamen moesten we tot aan ons middel de IJssel in om onze kano’s te grijpen.
Als boswachter van de hoge droge Sallandse Heuvelrug, heb ik toch ook een speciale plek in mijn hart voor de IJssel. Rivier die àltijd anders is. De oevers met bloeiende kattenstaart en boerenwormkruid, de uiterwaarden met kieviten, ganzen, ijsvogels en het water met stroming en kolken. Mijn moeder heeft erin leren zwemmen, ik ben er het liefst in mijn kano…
Terugkomend uit het drukke westen ben ik altijd blij weer over de IJssel te rijden naar het oosten, de poort naar het rustige Salland en Twente.
Wat het bordje Hummelo voor Bennie Jolink is, is de IJssel voor mij! Welkom thuis!
Zelf zin om naar de IJssel te gaan? Kijk op onze website.
geef een reactie
Wil van Lieshout
Kan me ook voorstellen dat je verrast wordt door het water. Zelf groeide ik op aan de kust. Ging dikwijls vroeg in de avond met een vriendin naar het strand om nog even te zwemmen.
Zo gebeurde het dat ik op een avond werd opgetild en mee gesleurd door het water. Zonder in paniek te raken ging ik op m’n rug leggen en bewoog me niet meer. Vervolgens kwam ik een heel eind verder aan gespoeld op het strand .
Pas toen ik terug liep had ik door dat ik geluk had. Heb het thuis nooit verteld.
Inge
Ja, de IJssel… als een rode draad, oh nee als een blauwe lijn in ons leven ?
Wil van Lieshout
Kan me best voorstellen Ine dat je verliefd bent op de IJssel .
Zelf ben ik wel eens vanaf Zutphen lopend langs de IJssel naar Deventer gegaan en van Deventer naar Olst. Genieten en genieten. Als ik er aan denk ruik ik weer de geur van het water.