Is het je ooit opgevallen hoeveel muizen er figureren in kinderboeken? Zelf had ik vroeger iets in de trant van ‘De avonturen van de muis Camembert’, wat ik helaas kwijt ben en nog niet op het internet kon terugvinden. Karina Schaapman heeft fijne herinneringen aan Het Muizenboek (van Clinge Doorenbos) dat haar moeder haar voorlas.

In 2008 besloot Schaapman zelf een kinderboek te maken en ze wilde heel graag de sfeer oproepen van de veilige kinderwereld van waaruit het heerlijk is om op avontuur te gaan. Dat is Karina gelukt, ze schiep zo ongeveer het meest knusse huis dat je je kunt voorstellen en ze bevolkte dat uiteraard met muizen: de inmiddels BN’ers geworden Sam en Julia.

Voor de afbeeldingen in het boek bouwde Karina Het Muizenhuis met allemaal fantastische kamers en geheimzinnige spelonken. Haar bouwsel, eigenlijk een toren van op elkaar gelijmde halve sinaasappeldozen, heeft diezelfde aantrekkingskracht als de ‘klassieke’ poppenhuizen uit de zeventiende en achttiende eeuw zoals je die kent uit het Rijksmuseum, Frans Halsmuseum of Centraal Museum. Je blik dwaalt er eindeloos rond en de verhalen ontstaan als vanzelf.

Een andere belangrijke bron voor de creativiteit van Karina is de herinnering aan de voddenboer. Bij hem veranderde de afgedankte troep uit de grote mensenwereld in de kostbare schatten van de kinderverbeelding. Nou ja, kínderverbeelding, bij Karina is die verwondering over wat je allemaal kunt maken met afval nog steeds intact. Zelfs van een flessendop maakt ze nog een meubel voor Het Muizenhuis. Dat eerste huis kun je nu zien in de Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA). 

Maar Karina bouwde nog een huis, op de zolder van Kasteel Groeneveld. Deze keer voor kleine mensen, die net als Sam en Julia op ontdekkingstocht kunnen in allerlei spannende kamers met muziekinstrumenten, schildersbenodigdheden of inderdaad de ‘troep’ van de voddenboer. Maar de ruimte die ik het fascinerendst vind, is de wetenschapskamer van de vader van Sam. Het is een heuse Kunst und Wunderkammer  waar verbazing over de schoonheid van de natuur hand in hand gaat met onderzoek. De natuur wordt er gevorst, ontleed en ingedeeld. Geheimzinnige bakken staan er, met fossielen, opgeprikte insecten en een kikkermummie.

Veel van de materialen die Karina gebruikte om het ‘kleine mensen grote Muizenhuis’ te bouwen haalde ze van de straat. Maar een groot deel van de naturalia komen bij Staatsbosbeheerder Rein Berends vandaan.

Karina zegt: “De muizenwereld die ik heb gecreëerd is een wereld die je ieder kind gunt en waar volwassenen naar terug verlangen.” Fijn, dat we daar als Staatsbosbeheer een beetje aan bij kunnen dragen.