Vreemd toch dat je soms iemand pas ècht leert kennen als hij of zij er niet meer is. Dat je dan pas de schoonheid ziet, de woorden hoort en de boodschap begrijpt.

Zo luister ik de laatste tijd regelmatig naar de liedjes van Jeroen van Merwijk. Wat een geniale woordenkunstenaar was hij toch! Heerlijk opstandig af en toe, teksten waarin hij het absurde van het leven op een prachtige manier omschrijft, maar ook lieve kleine liedjes.

‘Waar wil je naartoe met deze inleiding boswachter’, hoor ik u denken. Nou, naar het korhoen. Het dier dat de trots van de Sallandse Heuvelrug is! Het dier dat bovenaan de piramide staat van dier- en plantsoorten die afhankelijk zijn van de heide als leefgebied. Het dier dat het meest kwetsbaar is van allemaal en als eerste dreigt uit te sterven.

De volwassen korhoenders redden zich aardig, zij eten bessen en knoppen van jonge boompjes. De korhoenkuikens daarin tegen sterven als gevolg van een tekort aan insecten. De teruggang van de insecten heeft te maken met het verdwijnen van de bloemen, waar ze hun nectar halen. De bloemen zijn verdwenen, omdat het stikstofgehalte dat wij mensen uitstoten in het verkeer, de industrie en de landbouw veel te hoog is! De natuur kan dat niet meer aan.

Er zijn vorige week 25 Zweedse korhoenders geplaatst bij de populatie korhoenders die er nog was. Wij hebben goede hoop dat zij hier gaan overleven. Al jaren onderhouden we de heide door het te maaien, te branden en te laten begrazen door schapen. Afgelopen jaar hebben we ook grote hoeveelheden steenmeel gestrooid om de, door stikstof verzuurde, bodem te verbeteren.

Daarnaast moet de stikstofdepositie drastisch omlaag!

Hopelijk is dit de ommekeer en zullen er in de toekomst weer korhoenkuikens opgroeien. Wij mensen hebben het probleem veroorzaakt en daarom zijn we het de natuur verplicht er alles aan te doen om de schade te herstellen. Als natuurbeheerders (Natuurmonumenten, Landschap Overijssel en Staatsbosbeheer) kunnen wij niet veel meer dan deze maatregelen uitvoeren. De crux zit m nu in de maatregelen van de overheid. Het is nu of nooit, erop of eronder.

Ik zet mijn spotify-lijstje weer aan; Jeroen van Merwijk – ‘Ik kan je dromen’. Lief, grappig liedje. Ook al valt het niet mee om het korhoen op de Sallandse Heuvelrug te zien, ze zijn er gelukkig nog!

En mocht je ze niet zien…luister naar Jeroen….”ik hoef je niet te zien, ik kan je dromen”.