Van Boswachters Jenny van Leeuwen, Linda Groeneveld en Mark Kras

Nabij de stad is ‘honden in de natuur’ misschien wel een van de meest besproken onderwerpen in het dagelijks leven van de boswachter. De een vindt honden lastig omdat ze blaffend achter hardlopers, kinderen of wild aanrennen; de ander verdedigt de honden omdat dat dat nou eenmaal het ‘natuurlijke’ gedrag van honden is en de hond toch ook lekker los de natuur in moet kunnen… De emoties lopen soms hoog op: niet alleen onderlinge spanningen, maar ook angst voor honden en anderzijds verontwaardiging over hondenaanlijnplicht. We merken dat vrijwel iedereen er wel een sterke mening over heeft.

Trouwe ‘zesvoeter’

Honden zijn vrienden van mensen, dat weten veel boswachters uit eigen ervaring. We hebben dan ook niet voor niets ruim 2 miljoen honden in Nederland, waarvan uiteraard een fors deel in de Randstad te vinden is, omdat daar nu eenmaal de meeste mensen – en dus de meeste honden – wonen. Honden zorgen er bovendien voor dat mensen bewegen in de buitenlucht, want weer of geen weer; baas en hond trekken samen de natuur in voor het dagelijkse ommetje. Wat dat betreft is de hondenbezitter een van de trouwste bezoekers van de natuur, de trouwe ‘zesvoeter’.

Natuur voor iedereen

Veruit de meeste klachten en meldingen die bij ons binnenkomen gaan over overlast door honden. Mensen met kinderen die zijn aangevallen door honden. Ruiters en hardlopers die niet meer in het bos durven omdat ze regelmatig achterna worden gezeten door honden. Irritatie over de kuilen die gegraven worden door honden.  De ervaren overlast door poep, bijvoorbeeld aan wielen van kinderwagens als souvenir aan een wandeling door de natuur. De conclusie die we hieruit moeten trekken is dat er daadwerkelijk mensen én kinderen zijn die de natuur mijden uit angst voor of frustratie over losse honden in de natuur. Dat signaal krijgen we nu vrij regelmatig. Dan gaan de alarmbellen bij de boswachter toch wel rinkelen! De natuur is immers van en voor iedereen en moet juist een leuk en ontspannen uitje zijn.

Eigenlijk is het heel simpel

De regels zijn vrij simpel. Er zijn 3 mogelijkheden: de hond mag los; of de hond moet aan de lijn; of de hond is verboden. Op bordjes worden de regels duidelijk gemaakt. De hondenbezitter is verplicht de regels te kennen en zich eraan te houden. Als de hond los mag, dan moet deze wel in het zicht en onder appèl worden gehouden. De hond mag wild en andere recreanten niet storen. Als iedereen zich hieraan zou houden, zou er weinig aan de hand zijn.

Hek in plaats van appèl

Blijkbaar werkt deze regelgeving niet meer en moeten we naar een andere manier van omgaan met honden? Dit blijkt alleen al uit het feit dat ook hondenbezitters steeds vaker vragen om maatregelen. Zij wijzen dan op het gevaar dat ontstaat als ze de hond niet onder appèl hebben en de hond zomaar de weg kan oversteken. Uiteraard is het plotseling oversteken van honden niet alleen een gevaar voor de hond, maar juist ook een gevaar voor de andere weggebruikers en recreanten. Het komt niet zelden voor dat fietsers in botsing komen met een hond en daardoor ten val komen. Steeds vaker ook zijn mensen hun hond kwijt. Boswachters lopen steeds vaker standaard met een hondenriem op zak, zodat verdwaalde honden kunnen worden aangelijnd en door de dierenambulance opgehaald. Als honden in het zicht en onder appèl van hun baasjes zouden blijven, zou dit alles niet gebeuren. Maar blijkbaar is hond onder appèl hebben niet meer vanzelfsprekend. Steeds vaker wordt ons dan ook gevraagd om (delen van) de natuur waar honden los lopen dus maar te omheinen.

Gedragsverandering

Of moeten we naar een andere manier van communiceren? Onlangs was in het nieuws dat er een onderzoek is gedaan in de Overasseltse en Hatertse Vennen naar gedragsverandering. Tijdens dit onderzoek is onder andere een aantal borden geplaatst met tekst en beeld die de bezoekers bewust moeten maken van de verstoringsgevoeligheid van dit gebied. Hiermee wordt geprobeerd de weerstand onder bezoekers te verlagen en een bepaalde norm te creëren zodat bezoekers hun hond aan de lijn houden. Het is gebleken dat het aantal loslopende honden hierdoor met 35% is afgenomen. Ook voor het Bentwoud zal binnenkort een dergelijk onderzoek uitgevoerd worden.

Wie het weet… ?

Waar het heen gaat met maatregelen weet nog niemand, maar dat er een keer iets gaat gebeuren aan de ervaren overlast, is zeer aannemelijk. Dus wie nog andere creatieve ideeën heeft om honden in de natuur mogelijk te houden én het daarbij voor iedereen leuk te houden in de natuur, is welkom om deze ideeën met ons te delen!