‘Dat is inderdaad een enorme eik’, zeg ik tegen Dirk. We lopen samen door een grasland boven de Hengeloseweg in Ruurlo. Hij kijkt mij wat triomfantelijk aan. ‘Die bedoel ik helemaal niet, HIER staat pas een echte eik’. Voordat ik goed en wel door heb welke hij bedoelt, wordt het plotseling donker. Een enorme schaduw werpt zich over het gras. Niet omdat de zon laag staat, maar vanwege de monsterlijke eik die zich in honderden jaren uit de grond omhoog heeft getrokken. Hoewel gebarsten, eeuwenoud, met geamputeerde zijtakken, rafelige littekens en diepe scheuren straalt hij een enorme kracht uit. Dirk komt hier al vijfentwintig jaar. Ik een half jaar. Maar beiden zijn we overdonderd. De wind fluit door de zware takken.

Oerboom

In een sprookjesbos wordt je nooit de stuipen op het lijf gejaagd door een ratelpopulier, een gladde berk of een grove den. Stipt op nummer een figureert de eik. In het sprookjesbos in de Efteling spreekt hij kinderen toe, in The Lord of The Rings kruipen er reuzenspinnen langs. En de paddenstoel van David de Kabouter staat, jawel, onder een eik. Als een kind een boom tekent, lijkt hij waarschijnlijk het meest op een eik. Dat alles omdat de eik gewoon het meest een boom-boom is. Een oerboom met een oervorm. Gemaakt voor sprookjes, kinderboeken en detectives. Hoe kun je beter een moord oplossen – pijp in je hand en een Tweed Jacket over je schouder – dan leunend tegen een oude eik?

Veel gezichten

De eik is heel veelzijdig. Op een verlaten gure winternacht jaagt hij je de stuipen of het lijf. Midden in de zomer is hij juist de gemoedelijke vriend, waar je je vertrouwt tegenaan nestelt met een goed boek. In de herft is hij de gulle gever die eten schenkt aan de bosbewoners. En in de lente? Dan ontvouwt de oude eik het meest maagdelijke groen van het bos.

Woudreuzen

De Achterhoek staat bo(o)mvol eiken. In Laren staat de dikste eik van Nederland, bijna 500 jaar oud. In Ruurlo staat een enorme Kroezenboom. En in Vorden houdt al meer dan 250 jaar de Reuzeneik de wacht. Maar ook, op de meeste onverwachte plekken, staan gigantische woudreuzen verstopt. Ooit aangeplant als erfgrens, of als schuilboom voor het vee.

Stille vriend

Een eikel suist naar beneden, rakelings langs mijn oor. Plof, in het gras. Ik hoop voor hem dat de eekhoorn hem niet weet te vinden. Dan kan hij ook uitgroeien tot een vriend, een griezel in de nacht, een boom om tegen te schelden of om bij te huilen. Om verliefd onder te worden of om bij te kunnen rouwen. Of om lekker in te kunnen klauteren.

Wil je de eiken in Ruurlo zelf zien? Wil je weten hoe het bos zich voorbereidt op de winter? Schrijf je dan in voor de excursies in de herfstvakantie op dinsdag 17 of vrijdag 20 oktober. Je kunt je aanmelden via deze link: https://staatsbosbeheer.nl/herfstruurlo.

Wil je meer verhalen lezen uit de Achterhoek? Meld je aan voor de blog! Vul je email adres in en ontvang direct de blog in je mailbox.