Hoewel al enige tijd met pensioen, blijft ‘boswachter’ Dick Heesen een bekende en gekende verschijning in de Slangenburg en wijde omstreken. Hij vertegenwoordigt nog een tijdsbeeld dat nu niet meer bestaat. De boswachter. Wonend in z’n werkgebied en 24 uur paraat. Dick kan daar boeiende verhalen over doen. Criminele zaken die zich ’s nachts in de bossen afspeelden, ‘de nacht is voor het ongedierte..’, verdwaalgevallen die zich voordeden,‘twee keer rechts mevrouw en dan staat u weer voor het kasteel’ en tragische zaken als suïcides.

Als terreinbeheerder was Dick Heesen er zeer op gebrand de historische kwaliteiten van het landgoed te bewaken en bewaren. En z’n enorme feitenkennis en uitdrukkingsvaardigheid maakten hem bij uitstek geschikt voor allerlei aan het werk verbonden voorlichtingsactiviteiten. Wie dat allemaal aanhoort realiseert zich dat er achter zo’n drukbezet mens   een vrouw moet staan die hem stutte en schraagde in die intensieve jaren. Het leek ons leuk om haar eens te bevragen op het leven mét…Hoe het was om betrekkelijk afgelegen te wonen. Vaak alleen thuis te zijn. Te vernemen wat háár leven inhoud gaf. Reinnetta Beking stelde haar die vragen en zorgde voor de bijgaande foto’s.

Afgelegen wonen

Die vrouw dat is Gradie. De vrouw die er voor koos om voor hun kinderen, vanwege vervolg onderwijs, vanuit Vlieland te verhuizen naar het vasteland. Dat werd de Slangenburg. Haar eerste kennismaking met de Slangenburg riep vooral huiver op: ‘Zo diep het bos in, zo ver van de bewoonde wereld’. Maar het was bij Gradie en Dick al snel de “zoete inval” waarbij  Gradie vooral heel vaak en heel veel koffie zette.

Altijd aanloop

Men kwam voor een meiboom, voor houtaankoop, als men verdwaald was, men kwam vertellen dat er onraad was. En er werden dode en aangereden dieren gebracht, deze gingen dan de diepvries in, die zat er vol mee, tot ze naar de preparateur werden gebracht. Om later bij voorlichtingsactiviteiten een rol te spelen.

De vrouw achter de boswachter

Naast de toewijding voor haar gezin en haar boswachter, heeft Gradie in drie van haar woonplaatsen een peuterspeelzaal of kleuterdagverblijf mede opgericht. In Stroe, op Vlieland en in IJzevoorde. Zij was vrijwilligster in de Wereldwinkel Zelhem en de Landgoedwinkel op het landgoed Slangenburg en ondersteunde Dick bij zijn bestuurswerk voor de stichting Vrienden van de Slangenburg waar hij ruim 12 jaar voorzitter van is geweest, en Gradie runt een schoonmaakbedrijfje waar ze interieurverzorgsters aanstuurt voor opdrachten door heel het land.

Gradie is een vrouw met grote betrokkenheid, betrouwbaar, bescheiden, krachtig en zacht, bezield en bevlogen. Een vrouw die weet mee te bewegen met wat zich in haar leven aandient. Dank je wel voor deze waardevolle ontmoeting.