Het heeft even geduurd, maar hij is klaar. De… de… Tja, hoe noem je zoiets nu? Hij staat aan de rand van het Fochteloërveen. Je kunt er met zijn tweetjes op zitten en je kunt met een prachtig uitzicht over het veen genieten van je boterhammen of koffie. Maar in de avond is het er vast ook goed toeven. Met een beetje geluk hoor je de kraanvogels roepen of zie je boomvalken jagen op libellen. Je moet er wel even voor klauteren en na regen het zitoppervlak droogmaken. Maar dan heb je ook wat! In de wandelgangen wordt ‘het’ nu de ’troon’ genoemd, maar betere suggesties zijn natuurlijk van harte welkom.