Steltkluut. Foto: Johannes Loupatty

Door de droogte in Nederland vallen ook een aantal plassen in de Oostvaardersplassen gedeeltelijk droog. De drooggevallen slikken zijn een paradijs voor allerlei steltlopers. Grutto’s, goudplevieren, kluten, kieviten, steltkluten en kemphanen zijn vaak in grote aantallen te zien. Grote drukte dan ook met vogelaars bij de verschillende vogelkijkhutten. Veel van hen deelden de afgelopen week foto’s die ze maakten. Een kleine greep hieruit zie je op het blog.

Vanmiddag ontmoette ik bij vogelkijkhut de Grauwe Gans aan de Knardijk een aantal van hen. Het was duidelijk te merken dat ze echt genoten van de vele vogels die voor hen op de slikplaat aanwezig waren. “Als je ’s morgens vroeg komt staan ze nog veel dichter bij. In het ochtendlicht is het dan nog mooier.”, vertelt een van hen. Op circa 200 meter voor de hut staan op dat moment honderden kluten, grutto’s, kemphanen, een enkele steltkluut en goudplevier, ganzen en meeuwen te foerageren.

Terwijl ik sta te kijken is er op eens wat opwinding. In de verte hebben een aantal mensen een bijzondere gast gespot. “Volgens mij is het de visarend”, hoor ik iemand zeggen. “Nou, ik geloof het pas als ik hem zie duiken” reageert een ander. Gespannen kijken we naar de vogel die op grote afstand over het water vliegt. En dan ineens duikt hij naar beneden. Met het blote ook is het moeilijk te zien, maar een van de vogelaars laat me een foto zien die hij net maakte toen de vogel weer omhoog kwam. Het blijkt inderdaad een visarend te zijn, op de foto duidelijk zichtbaar met vis.

De visarend verdwijnt uit het zicht, en de aandacht gaat weer naar de vele steltlopers, die van het tumult in de verte niets gemerkt hebben. Dat is wel anders als er een kiekendief langs komt. Dan verplaatst de hele groep zich in een keer naar een veiliger plek, alles op stelten.