Ruiters zijn van alle tijden in het Oostvaardersplassengebied. Foto: Vincent Wigbels

Op dit moment wordt er in het Hollandse Hout, als poortgebied voor Nationaal Park Nieuw Land, hard gewerkt aan een vernieuwde en verlengde ruiterroute. Ruiters en menners kunnen over een aantal weken genieten van een 15 kilometer lange route door het bos en langs het water van het Hollandse Hout.

Ruiters en menners hebben al een lange geschiedenis in het Lelystadse bos dat tegen de Oostvaardersplassen aan ligt. Er liep dan ook al een route van pak ‘m beet 8 km door het noordelijke deel van het Hollandse Hout waar, onder andere zorgondernemer Pieter Bremer met zijn huifkartochten gebruik van maakt. Door de jaren is echter de aandacht voor het pad wat in de vergetelheid geraakt en werd er sporadisch gebruik gemaakt van de route. Dat wil niet zeggen dat we geen ruiters meer in het bos tegen komen. Op de beheerpaden worden we als boswachters nogal eens aangesproken door ruiters die op zoek zijn naar een stuk pad waar ze lekker kunnen galopperen. Daar lenen de beheerpaden met hun grovere puinstenen zich minder voor.

De vraag kreeg aandacht in het kader van de poortontwikkeling in het Hollandse Hout, waarbij de aantrekkelijkheid voor bezoekers aan het bosgebied versterkt wordt  Na overleg met het Paardenplatform Lelystad is gekomen tot een ontwerp van een ruiter- en menpad van 15 km lengte. De financiering voor de aanleg werd gevonden in bijdragen van de Provincie Flevoland en de Gemeente Lelystad en een Europese subsidie (Leader). Hiermee kon de afgelopen tijd een start worden gemaakt met de aanpak van bestaande paden en de uitbreiding met nieuwe delen.

15 km ruiter- en menpad door een gevarieerd boslandschap

Het begin en het einde van de route liggen (net als vroeger) bij de Uilenweg. Hier is parkeergelegenheid voor de auto met paardentrailer.
Onderweg kunt u genieten van het polderbos dat eind jaren ’70 beginjaren ’80 is aangelegd. In de ruim 40 jaar is het bos gaandeweg veranderd van een pionierbos naar een gemengd en veelzijdig loofhoutbos. Met haar soms imposant ontwikkelde bomen lijkt het of het bos al eeuwen bestaat.
De route volgt voor een belangrijk deel bestaande beheerpaden, maar er zijn ook nieuwe zandpaden aan het pad toegevoegd. Dit zijn dus die delen waar ‘de teugels gevierd’ kunnen worden.

Het spoor is op drie plaatsen ondertunneld en er zijn af- en opstapplekken gemaakt, zodat men met het paard aan de hand de tunnel kan doorkruisen.
Over een aantal weken hopen we de route officieel in gebruik te kunnen nemen en kan men vanaf een hoge paardenrug van het uitgestrekte bosgebied genieten.