www.boswachtersblog.nl/ Rottum

Geen mens te bekennen

21 april 2021 Vogelwachters in Rottum

De spits is eraf. Bijna drie weken wonen we nu op dit bijzonder fraaie natuureiland. Op de meest noordelijke en misschien wel meest afgelegen plek van Nederland. Na talloze verkenningen en telronden krijgen we het eiland en haar bewoners in de vingers. We genieten enorm. Volg ons op Instagram voor een dagelijks @Rottumerplaatje.

Vanaf de uitkijktoren van Rottumerplaat speuren we met een telescoop de Noord-Groningse kust af. 154 graden, geeft het kompas aan. Onder die hoek moet mijn dorp liggen. En ja, in beeld verschijnt een kerktoren, onmiskenbaar van Usquert. Zelfs het geel van de klok en de gele balustrade zijn zichtbaar. Toch twijfel ik. “Draaien de wieken van molen Eva?” app ik naar een dorpsgenoot, want ook de molen staat helder in beeld. Een bevestiging volgt. Vlak naast die gele kerk van Usquert woon ik, Addo van der Eijk. Slechts zestien kilometer ben ik van huis, maar toch voelt het als een onbereikbaar oord in een ver buitenland.

Groningse kust vanaf Rottumerplaat met kerk en molen van Usquert

Enige menselijke bewoners

Frank Oosterhoff, mijn mede-vogelwachter, komt van verder. Toeval bestaat niet, want ons buureiland Rottumeroog ligt ook in Utrecht bij hem om de hoek. Hij woont in een waddenwijk met straatnamen als Texel, Vlieland en Terschelling. De komende maanden, tot half augustus, vormen we hier de enige bewoners van Rottumerplaat. Naast natuurlijk de duizenden meeuwen, lepelaars, grauwe ganzen, kiekendieven en andere broedvogels. Plus de tienduizenden tijdelijke gasten wanneer het hoogwater is. Welke dat precies zijn, en of de jongen uiteindelijk met succes uitvliegen, zullen onze vogeltellingen de komende tijd uitwijzen. De sterns zijn nog onderweg. We zien naar hen uit.

Addo van der Eijk (links) en Frank Oosterhoff (rechts) houden een oogje in het zeil

In twintigvoud

Vanaf de toren overzien we het eiland. Aan onze voeten ligt ons riante onderkomen, in de jaren vijftig gebouwd voor meer dan twintig duinarbeiders. Bedden, borden, servies: alles is hier in twintigvoud beschikbaar. Oostwaarts steekt hun bouwsel, de lange stuifdijk, drie kilometer als een zandrots in de branding de Noordzee in. Aan weerszijden liggen uitgestrekte kwelders, duinen en zandplaten. De omvang en de variatie van het eiland vallen ons op. 800 hectare omvat het, 1.250 keer de Grote Markt in Groningen. Een halve rondwandeling kost al snel een paar uur.

Behuizing voor meer dan twintig duinarbeiders met de lange stuifdijk op de achtergrond

Te gast in de natuur

Wij zijn hier te gast. De hoofdbewoners van Rottumerplaat zien we overal om ons heen. Rond de toren kwettert al een uur een hectische groep scholeksters. Langs de wadgeul lopen tureluurs, rotganzen en brandganzen, erin dobberen pijlstaarten en wintertalingen. Een vrouwtje blauwe kiekendief – die met een witte band over haar staart – vliegt langs. Nu, vroeg in het voorjaar, broeden als eerste de grauwe ganzen. In de duinen lopen we hun gele kuikens tegen het lijf. Rottumerplaat laat ons dagelijks zien hoe belangrijk rust is voor vogels. Hier mogen ze ongestoord broeden, uitrusten en bijtanken voor of na hun lange vliegreis. Rust kan voor hen van levensbelang zijn. Gaan wadvogels door een onnodige menselijke verstoring op de vleugels, dan vergt dat ontzettend veel energie. “Eén minuut paniekvlucht kost weer een extra uur eten zoeken”, legt Frank me uit. We zijn benieuwd welke verrassingen ons te wachten staan.

Scholeksters op Rottumerplaat
reageren

geef een reactie

  • Jan Griffioen
    26 april 2021 om 11:25

    Wat fantastisch lijkt het me om zo een lange tijd te kunnen leven. Wat een mooie beproeving. Wat een ultieme genotsbeleving! Vertel ons alles!

  • adriana faber
    23 april 2021 om 09:56

    Wat heerlijk, ben jaloers op jullie,
    Groet van een wadgids.

  • Gert
    22 april 2021 om 21:25

    Hoi Frank en Addo,

    Geweldige belevenis lijkt me dit. Kan niet geïsoleerder en alleen maar vogels, natuur en stilte. Het is jullie van harte gegund!!

  • Marijke
    22 april 2021 om 18:45

    Hebben jullie daar al zieke vogels ontdekt? Aangezien er op de Dollard en de Eems veel zieke vogels zijn…

    • Vogelwachters
      22 april 2021 om 20:21

      Niet uitzonderlijk hier, maar we letten er zeker op

  • Lydia
    22 april 2021 om 10:38
  • Reinhard Tabak
    22 april 2021 om 09:49

    Goede morgen,
    Ik vraag mij af hoe het daar met de vervuiling is, wat voor vervuiling komen jullie daar tegen.
    Groetjes Reinhard Tabak Oet Scharmer

    • frank
      22 april 2021 om 16:43

      Afval wordt hier aangevoerd met vloed en stormen. We nemen ieder bezoek een of meerdere tassen mee terug uit het gebied. Veel verpakkingsmateriaal en touw, maar ook balonnen en nog steeds spullen van de containerramp twee jaar geleden. Inmiddels ook bijna de toiletspullen compleet aangespoeld. Scheermes, kam, zonnebrand, shampoo. Eigenlijk mist alleen nog een tandenborstel, maar we willen niemand aanmoedigen

  • Theo Zuur
    21 april 2021 om 20:49

    > Every body is NATURE. NATUUR is me! Theo Zuur

    Ik heb vaak zonder onze cultuurgoed (zonder kleding/schoenen) van het Haiderhoes/Zeemeeuw retour Rottumerplaat gelopen. Op 1 getij 5 uur de tijd, een aangename ongeklede wandelingetje, voor mijn gevoel is Rottumerplaat dichtbij. Tijdens een werkweek SVVR heb ik alles op en om Rottumerplaat belopen. De natuur is wat wij zelf ook zijn, een geërfde genenprogramma. Veel mensen hebben hun natuur weg gecultiveerd, wat een zonde! Hun heilige geloof in onze cultuurgoed.

    Wereldwijd is veel natuur opgeofferd aan onze cultuurgoed. Het kunstmatige voortbestaan van 7,6 miljard mensen is een ramp voor de natuur.
    Menselijke erfenis: 1804> 1 miljard / 123 jaar later 1927> 2 miljard / 33 jaar later 1960> 3 miljard / 15 jaar later 1975> 4 miljard / 12 jaar later 1987> 5 miljard / 12 jaar later 1999> 6 miljard / 12 jaar later 2011> 7 miljard

  • Bettina J. Mulder
    21 april 2021 om 20:03

    Dank weer voor jullie bericht. Die ontbindende dwergvinvis ligt toch ook op Rottumerplaat? Ik lees daar vast de komende tijd wat over op dit blog (ik ben niet zo van Insta).
    Veel succes en geniet ze,
    Bettina

    • frank
      21 april 2021 om 20:05

      Bij zuidenwind valt ‘ie niet te missen. Uiteraard in een volgend blog meer daarover.

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog