Foto Staatsbosbeheer

We hebben al heel wat mooie dagen gehad en de eerste vlinders zijn alweer te zien! Een echte lente aankondiger is natuurlijk de mooie grote gele citroenvlinder. De eerste zag ik al vliegen tijdens de eerste warmere dagen van het jaar. Ook de dagpauwoog heb ik gezien, en de gehakkelde aurelia. Maar een van mijn lievelingsvlinders is toch wel het oranjetipje.

Dit kleine, drukke vlindertje heeft witte vleugels met een donker randje en een vlekkerig patroon op de onderkant. De mannetjes hebben het kenmerkende oranje tipje aan de punten van hun voorste vleugels.

Vrolijke fladderaars

Ik heb gemerkt dat ze erg moeilijk te fotograferen zijn omdat ze steeds maar weer opvliegen en dan vrolijk rondfladderen. Dat heeft voor een deel te maken met het feit dat de mannetjes steeds op zoek zijn naar gewillige vrouwtjes om te paren.
Het mannetje maakt een vrouwtje het hof door wild om haar heen te fladderen. Als een vrouwtje eenmaal heeft gepaard, steekt ze haar achterlijf de lucht in als er een mannetje aankomt om hem te laten weten dat hij te laat is. Dan fladdert hij dus weer verder, op zoek naar andere vrouwtjes.

De waardplanten van het oranjetipje zijn de pinksterbloem en look-zonder-look. Het vrouwtje legt op een plant één eitje, net onder een bloemknop. De rupsen die hieruit komen zijn onopvallend grijsgroen.

Eén plant is meestal genoeg voor een rups om van te eten tot hij groot genoeg is om te verpoppen. Het is maar goed ook dat er maar één eitje per plant is, want de rupsen zijn er niet vies van om elkaar op te eten!

Pinksterbloemen zie je momenteel overal in de weides bloeien. Perfect voor de oranjetipjes dus! Let maar eens op wanneer je met zonnig weer buiten bent. Je ziet ze vast vrolijk voorbij fladderen!