www.boswachtersblog.nl/ Ameland

Klaar-overs helpen padden en salamanders

17 maart 2021 Boswachter Fabienne Bunicich-Droste in Ameland
Rugstreeppad

Rugstreeppad bij scherm

Dagelijks zijn een aantal enthousiaste vrijwilligers samen met onze boswachters bezig om padden en salamanders veilig over te zetten. Als echte "klaar-overs" loodsen zij de dieren veilig over het fietspad. Zodra de temperatuur aangenamer wordt trekken de amfibieën er op uit zoals de kleine watersalamander en de rugstreeppad. In het voorjaar migreren ze vanuit hun overwinteringsplek naar hun voorplantingswater. In het Hagedoornveld betekent dit, dat ze van noord naar zuid trekken. De kans bestaat dat ze deze oversteek niet overleven, omdat ze een fietspad moeten oversteken, daarom is er een scherm geplaatst.

Amfibieënscherm

In de nachtelijke uren, bij hogere temperaturen en vaak na een aantal vochtige dagen gaan de amfibieën migreren. Bij deze migratie moeten ze in het Hagedoornveld een fietspad oversteken. Normaliter zou je dan weinig problemen verwachten aangezien er ’s nachts amper fietsers zijn en de kans om doodgereden te worden nihil is. Toch bleek er overdag een trek te zijn en werd bescherming van de dieren nodig. Deze bescherming kunnen we bieden door het plaatsen van een scherm. Tussen het meest oostelijkste veerooster en het Hagedoornveld is nu een 600 m. amfibieënscherm geplaatst. Zo kunnen de dieren niet zomaar het fietspad over.

Emmers

Langs het scherm zijn meerdere emmers in de grond geplaatst. Trekkend naar hun voortplantingsgebied lopen de amfibieën nu tegen het scherm aan. Op zoek naar een uitweg lopen dan ze letterlijk langs het scherm om vervolgens in een van de emmers te vallen. Samen met vrijwilligers zet Staatsbosbeheer Ameland zich dagelijks in om de emmers te controleren.  Vervolgens worden de dieren eruit gehaald en naar de andere kant van het fietspad gebracht.

Tijdelijk scherm

Het scherm zal niet het hele jaar blijven staan. Als de trek voorbij is, waarschijnlijk eind april, halen we het scherm weg. Echter in het najaar gaan de amfibieën van het voortplantingswater weer naar hun overwinteringsgebied. Ze trekken dan van zuid naar noord. Het scherm plaatsen we dan aan de zuidkant van het fietspad.

Amfibieën op Ameland

Op Ameland hebben we meerdere soorten amfibieën, naast kikkers zijn er ook kleine watersalamanders, de rugstreeppadden en de gewone padden te vinden.

Een kleine watersalamander heeft een lichaamslengte tussen de 6 en 10 cm, aan de bovenzijde van zijn lichaam heeft het een bruin tot bijna zwarte kleur. De onderzijde is geel en oranje met soms donkere vlekken.

De kleine watersalamander is een algemeen voorkomende amfibie in Nederland. Zolang in het water niet te veel vis huist, leven volwassen watersalamanders vanaf februari tot augustus in het water, evenals hun larven. De eitjes worden per stuk tussen een stuk plantaardig materiaal gevouwen. De rest van het jaar leven de kleine watersalamander op het land, verscholen in de bodem of onder materiaal.

De rugstreeppad is een zwaar beschermde soort, ondanks dat deze omschreven staat als een plaatselijk algemeen voorkomende pad in Nederland. Op de Wadden is deze veelvuldig terug te vinden. Hij heeft een opvallend gelige streep op het midden van de rug. De soort houdt van goed begraafbare zandgrond zoals de duinen. Rugstreeppadden zijn erg snel en kunnen grote afstanden afleggen. Mannetjes roepen met een lang ratelend geluid de aandacht van de vrouwtjes – en andere mannetjes – die zich bevinden langs ondiepe zones van duinplasjes en sloten. Op zwoele zomeravonden zijn de  zogenaamde koren tot wel een kilometer verderop te horen.

De gewone pad onderscheidt zich van de rugstreeppad door zijn grootte en heeft oranje gekleurde ogen. Beide paddensoorten hebben horizontale pupillen. De gewone pad voelt zich thuis in vele leefgebieden en heeft een voorkeur voor kleinschalig, gevarieerd landschap. De roep is een vrij monotoon geluid en laat zich omschrijven als een zacht en hoog trillend piepje: ‘orrrt….orrt…orrt’.

Dan hebben we nog de kikker, deze kan verschillende kleuren hebben van bruine tot groenachtige tinten. De huid van een kikker is gladder, de poten zijn langer en gespierder en het lijf is veel slanker dan die van een pad. En als ze eitjes leggen dan doen ze dat in grote klompen bij elkaar, de kikkerdril. Terwijl een pad de eitjes in grote lange rijen legt, het zogenaamde paddensnoer.

Helpende hand

Zoals gezegd functioneren wij samen met de vrijwilligers als een soort klaar-overs, zodat amfibieën ongeschonden hun voortplantingswater kunnen bereiken. Per dag houden we de aantallen bij en welke soorten we tegenkomen. Met deze gegevens kunnen we jaarlijks de amfibieënstand in het Hagedoornveld in kaart brengen en steeds betere en gerichte acties uitzetten om de amfibieën de helpende hand te bieden.

 

Wil je meer informatie lezen over de werkzaamheden in onze terreinen volg dan deze blog om op de hoogte te blijven.

 

 

reageren

geef een reactie

i

Mis geen enkel bericht van dit boswachtersblog