Het leven in het duin blijft bestaan dankzij continue voortplanting. Sommige soorten rollebollen daarbij letterlijk door het duin. Op zandige plekken zoals stuifkuilen en onverharde paden is nu de landelijk zeldzame, maar op Texel talrijke zilveren zandbij actief met de eerste fase van de voortplanting. Bij de wilde bijen komen de mannetjes eerder uit dan de vrouwtjes. Ze zijn dan klaar voor de paring wanneer de vrouwtjes verschijnen. Mannen van de zilveren zandbij wachten op de vrouwtjes op plek waar die uit het nest komen en waarschijnlijk hun eigen nest gaan maken. Je kan daar vele tientallen mannen zien rondvliegen of lopen wachten op het uitsluipen van de vrouwen. Ze graven ze soms zelfs tegemoet. Is er een vrouwtje boven de grond, dan volgt de strijd om het partnerschap. Er kan dan een kluwen van bijen ontstaan, die letterlijk over de grond kan rollen; een paringsbal. Nestelen ze op een helling dan kan zo’n bal meters naar beneden rollen. De mannetjes zijn 8-9mm lang en de vrouwtjes 9-11mm. Een verplaatsing van 3m is dan een heel eind.
De zilveren zandbij heeft geen vaste voedselplant, maar in de duinen van Texel is de talrijk aanwezige struikhei waarschijnlijk de belangrijkste voedselplant. Er is een voorjaars en een zomer generatie in Nederland, maar op Texel lijken ze maar in één generatie te leven in de zomer. Iets wat ook uit Engeland bekend is, in Limburg lijkt juist de zomergeneratie te ontbreken. Een andere bij kan nu ook talrijk aanwezig zijn op vergelijkbare plekken, de heizijdebij. Deze soort is volledig afhankelijk van struikheide, in ieder geval voor de stuifmeel die nodig is als voedsel voor de larven. Die wordt gemengd met nectar, waarvan ook de volwassen dieren leven.

Boswachter Erik van der Spek