door gastblogger en oud veldmedewerker Ted Hoeks

Ik was eens een groot stevig duin, dat de mens achter mijn rug tegen de zee beschermde, maar kijk mij nu. Ik heb niets meer te vertellen. Dit mogen de grondeigenaren en beheerders met mij doen, en gaat het door de wind niet te snel, dan helpen ze het wel.

Van een konijn en Jan de wind kon ik het nog wel winnen, maar tegen die grote machines kan ik niets beginnen, en eer ik weer ben zoals ik was dan is de mens een uitgestorven ras, dan hoef ik ze niet meer te beschermen en kunnen ze mijn groeien niet meer remmen.